۰۸ دی ۱۴۰۳ ۲۷ جمادی الثانی ۱۴۴۶ - ۰۲ : ۰۶
خاطره یک بانوی مداح، از شب ۲۱ بهمن ۵۷
از ۵ سالگی چادر به سر کرده و انقلاب و دفاع مقدس را پشت سر گذاشته و می‌گوید: «مجالس حسینی بانوان پرشورتر است و مداحی در آن متفاوت است.»
عقیق: برخی از بانوان کشورمان با تلاش و فداکاری‌های خود در عرصه‌های مذهبی و فرهنگی توانستند نقشی ایفا کنند، یکی از این بانوان که در عرصه ستایشگری اهل‌بیت (ع) و تبلیغ دین با ایمان و تلاشی بی‌وقفه خدمت کرده است، ماه‌منیر گرامی است. این بانو با سال‌ها فعالیت در مجالس حسینی، نه تنها در عرصه‌های مذهبی، بلکه در عرصه‌های اجتماعی نیز حضوری فعال داشته است.
از جلسات قرآن تا پشت‌بام انقلاب؛ روایت یک عمر خدمت
ماه‌منیر گرامی از دوران کودکی‌اش می‌گوید:«از ۵ سالگی چادر سرم کردم و مادرم ما را به جلسات مذهبی می‌برد. پدرم حافظ قرآن بود و اولین آموزه‌های قرآنی را از او یاد گرفتم. چشم باز کردم و خودم را در فضایی دیدم که معنویت در آن جاری بود.»او با شوق از جوانی‌اش یاد می‌کند:«در ۱۵ سالگی اولین جلسات قرآن را برگزار کردم و همان سال‌ها ازدواج کردم. خانواده همسرم هم فضای مذهبی و انقلابی داشتند. یادم هست در سال‌های قبل از انقلاب، رساله امام خمینی (ره) را در دیوارهای خانه مخفی می‌کردیم تا از دست مأموران در امان باشد. آن روزها، عشق به امام و مسیر اهل‌بیت (ع) تمام زندگی‌مان بود.»
با سن کم، کارهای بزرگ می‌کردم
ماه‌منیر که در سومین رویداد «بانوان بهشت»، به عنوان یکی از چهره‌های شناخته‌شده در ستایشگری اهل‌بیت (ع)، مورد تجلیل قرار گرفت و نشان فضه دریافت کرد، از روزهای انقلاب می‌گوید:«زمان انقلاب، شب‌ها تا صبح پشت در پادگان نیروی هوایی بودیم. آن شب معروف ۲۱ بهمن، با مردم شعار می‌دادیم. از پشت بام خانه‌ها تخم‌مرغ و غذا برای کسانی که در خیابان‌ها بودند، می‌فرستادیم. با اینکه سنم کم بود، اما هیچ‌وقت حس نمی‌کردم کاری که می‌کنم کوچک است.»
خستگی را حس نمی‌کردیم
او به دوران دفاع مقدس نیز اشاره می‌کند و می‌گوید:«زمان جنگ، هر کاری که از دستمان برمی‌آمد انجام می‌دادیم. از پخت غذا گرفته تا آماده کردن بسته‌ها برای رزمندگان. این راه برایم یک وظیفه بود، یک عشق. انگار خداوند به ما نیرویی داده بود که خستگی را حس نکنیم.»گرامی از مسیری که طی کرده است، چنین می‌گوید:«از همان ۱۵ سالگی که قرآن را شروع کردم، این مسیر برایم روشن بود. امروز هم با افتخار در مجالس حسینی و جلسات قرآن خدمت می‌کنم. نشان فضه‌ای که دریافت کردم، یادآور این است که این راه را باید ادامه دهم؛ مسیری که همه زندگی‌ام بوده و هست.»
خاطره‌های شیرین از شور جوانان در خدمت به حسین (ع)
گرامی از ارتباطش با جوانان می‌گوید:«ارتباط من با جوان‌ها همیشه خیلی خوب بوده. مجالس حسینی ما همیشه پر از شادی و نشاط است؛ از سخنرانی‌ها گرفته تا مولودی‌ها، کف زدن‌ها و هلهله‌ها. این روحیه شاد، فضای مجالس را زنده و پرانرژی می‌کند.مداحی در این جلسات متفاوت است.»
او ادامه می‌دهد:«خاطرات زیادی از این مجالس دارم، اما یکی از بهترین خاطراتم مربوط به وقتی است که اعلام می‌کنم قرار است کاری خاص انجام دهیم؛ مثلاً پخت غذا یا آماده‌سازی بسته‌های خاص برای نیازمندان. همین که اعلام می‌کنم، همه بچه‌ها، از کوچک تا بزرگ، بسیج می‌شوند و با شور و شوق می‌آیند. این لحظات برای من خیلی دلنشین است؛ دیدن اینکه عشق به امام حسین (ع) چگونه همه را کنار هم جمع می‌کند و هر کسی با تمام وجودش برای کمک می‌آید.»
این پیشکوت مجالس حسینی اضافه می‌کند:«برای من، این مجالس فقط یک وظیفه نیست؛ بلکه فرصتی است تا جوانان را با شور و عشق به اهل‌بیت (ع) بیشتر آشنا کنم. این همراهی، امید و انگیزه‌ای بی‌پایان به من می‌دهد.»
تجلیل از خادمان حسینی؛ انگیزه‌ای برای احیای ارزش‌ها
گرامی درباره احساس خود از تجلیل در رویداد بانوی بهشت می‌گوید: «اینکه بعد از سال‌ها فعالیت در عرصه‌های مختلف از ما یاد شود، حس بسیار تأثیرگذاری دارد. من سال‌ها در جبهه و جنگ، در هلال احمر، در شورای محله و مجالس حسینی فعالیت کردم.
حتی وقتی به ما اطلاع دادند که بچه‌های جبهه مهاباد به آمبولانس نیاز دارند، ما آمبولانس خریدیم و به مناطق کوهستانی فرستادیم. اما متأسفانه خیلی وقت‌ها احساس می‌کردم که کسی سراغ ما نمی‌آید و یادی از ما نمی‌شود.»او با اشاره به تأثیر این تجلیل‌ها بر انگیزه‌هایش افزود: «من این جام که اسم فضه روی آن درج شده را روی میزم گذاشتم.
شاگردانم وقتی آن را دیدند، خیلی خوشحال شدند. این‌ها نشان می‌دهد که چنین رویدادهایی چقدر می‌تواند اثرگذار باشد، مخصوصاً برای جوان‌ترها. ما باید الگو باشیم. اگر از بانوان فعال تقدیر شود و فعالیت‌هایشان دیده شود، نسل جوان بیشتر به این مسیر جذب خواهد شد.»
جوانی؛ فرصتی برای خدمت به اهل‌بیت (ع)
گرامی با اشاره به اهمیت بهره‌گیری از دوران جوانی می‌گوید:«در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است. اگر جوان باشی و دل‌بسته دنیا و زرق و برق‌هایش نشوی، و بتوانی تمایلات خود را کنترل کنی و در راه خدا قدم برداری، این معنای واقعی ارزشمند بودن است. اما اگر کسی بخواهد وقتی پیر شد و دیگر توان لذت‌بردن از دنیا را نداشت، به عبادت و خدمت روی بیاورد، کار مهمی نکرده است.»
گرامی تأکید می‌کند:«به بانوان جوان توصیه می‌کنم که قدر جوانی‌شان را بدانند. در این دوره از زندگی، اگر در مجالس اهل‌بیت (ع) حضور داشته باشند و فعالانه مشارکت کنند، نه تنها برای خودشان، بلکه برای جامعه نیز اثرگذار خواهند بود. این دوران را ساده از دست ندهید؛ چرا که آینده‌تان به تصمیم‌های امروزتان گره خورده است.»
منبع:فارس
گزارش خطا
