عکس و فیلم|
رضا انصاریان؛ صاحب نوای قرار عاشقی با امام رضا(ع)
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا...» صلوات خاصه امام رضا را کمتر ایرانیای هست که با نوای ماندگار مرحوم رضا انصاریان نشنیده باشد. امروز سالگرد وفات اوست.
عقیق: ساعت ۸ چه در صبح و چه در شب، برای ما ایرانیها، ساعت عاشقی با امام رضا(ع) شده است که برخی از شبکههای تلویزیون یا رادیو، در این ساعت، یک نوای آشنا پخش میکنند.
صوات خاصه امام رضا، نوایی که در هواپیما یا قطار به مقصد مشهد، آهنگ پیشواز تلفنهای همراه یا حتی نوای داخل آسانسورها هم شنیده میشود.
صاحب این نوا مرحوم رضا انصاریان است.خودش یادش نبود که اولینبار این صوت را در کجا خوانده و ضبط کرده است. اما طوری برایش روزی شد که این صدای او، در هر موقعیتی به گوش برسد، دستی بر سینه مینشیند و گوشه چشمی، تر میشود و قلبی جلوتر از حاجات، خود را میرساند به روضه منوره امام هشتم(ع).
شمسی زروندی همسرش درباره این صلوات خاصه معروف میگوید: «شبهای رمضان در صحن آزادی حرم مطهر رضوی، استودیویی برای ضبط برنامههای حاج رضا ساخته بودند که آنجا مناجات میخواند. فکر میکنم نخستین صلوات خاصه را آنجا خوانده بود البته هر وقت از خودش میپرسیدیم میگفت نمیدانم کی و کجا این زیارت خاصه را خواندم.»
حاج رضا انصاریان معاشش در تاروپود پارچههای حجره قماش فروشیاش بود، اگر سال ۵۴ دست نوعروسش را نمیگرفت و از قم به مشهد مهاجرت نمیکرد، شاید روزی اش را در یک کارگاه سوهان پزی پیدا میکرد.
او متولد ۱۳۳۳ در شهرستان خوانسار است که تربیت یافته در جوار حضرت معصومه(س) و پرورش یافته در محضر قدسی حضرت رضا(ع) بود. مداحی که ادب و معرفت را سرلوحه مرثیهخوانیاش کرده بود.
روزی مشغول شستن کف حوض منزل بود و همزمان شعری از سعدی را که در کتابهای درسی آن زمان بود، با خود زمزمه میکرد: یکی در بیابان سگی تشنه یافت/ برون از رمق در حیاتش نیافت. مادر بزرگش میگوید: تو که صدایت خوب است، بیا و فردا اربعین در منزل همسایه که روضه دارند، مدّاحی کن.
او در ابتدا قبول نمیکند چون خجالت میکشید؛ امّا وقتی اصرار مادربزرگ را دید، قبول کرد. خودش تعریف میکرد: «مادر بزرگم شعری از مرحوم «ذاکرالشعرا» روی کاغذی یادداشت کرد و به من داد؛ من هم شروع کردم به تمرین کردن. بالاخره با همه ترس و لرزی که داشتم، خودم را آماده کردم و به مجلس رفتم و بعد از منبر شروع به خواندن کردم؛ الحمدللّه مجلس خوبی هم شد. این نقطه آغاز مدّاحی من بود.»
حاج رضا که سالها خادم حرم رضوی بود، درباره صلوات خاصهاش میگفت: «این بالاترین افتخار است که توانستم صلوات را به محضر امام رضا تقدیم کنم؛ صلواتی که همه با آن انس پیدا کردند و امام رئوفشان را با آن میخوانند، انصاریان بدون حضرت رضا (ع) هیچ نیست، ایشان اراده فرمودند که صلوات را تقدیم حضرتشان کنیم انشاءالله که توفیق شکرگذاری داشته باشیم.»
او مثل همچنین روزی، ۲۲ خرداد سال ۱۳۹۲ در ۵۹ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت. پیکر او با حضور آیتالله وحید خراسانی توسط مردم تشییع و در صحن آزادی حرم مطهر رضوی، پایین پای امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.
حال دست بر سینه گذاشته و همنوای با او صلوات خاصه امام رضا(ع) را زمزمه کنیم:«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضَى الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَحُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرى، الصِّدّیقِ الشَّهیدِ، صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً، کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَد مِنْ اَوْلِیائِکَ»