این محفل دوست داشتنی

عقیق: حجت الاسلام محمد معماریان یادداشتی را درباره برنامه محفل در اختیار عقیق قرار داد:

ماه رمضان تمام شد و حالا علاوه بر حسرت سحرها و افطارها و مناجات ها و هیات و زیارت، باید حسرت ندیدن محفل را هم خورد!
آری حسرت خوردن هم دارد. اگر هم‌سن و سال های من و حتی بزرگ‌ترهایمان به یاد دارند، برنامه ای با محوریت قرآن و عترت، در همه سال های گذشته تا این حد، بین مردم محبوب شده باشد، حتما یادآوری کنند.
برای کسی مثل من هم که سال‌های نوجوانی و اوایل جوانی، پیگیر و علاقمند محافل قرآنی بوده، دیدن محفل جذاب بود، اما جذاب تر آنکه می دیدم کسانی را که شاید در چارچوب های فکری ما قرآنی و مذهبی تعریف نمیشوند هم به آن جذب شده اند و این جای تحلیل و دقت دارد.
محفل چه داشت که شبکه عریض و طویل قرآن سیما در همه این سالها نداشته است؟!
محفل چه کرد که از برنامه های مذهبی مشابه خود، پیشی گرفت؟!
به نظرم، بیش از همه کس، سازندگان محفل نیازمند بررسی این پرسش ها هستند، آن هم نه در جمع خودشان. باید لابلای مردم و صاحب‌نظران جستجو کنند پاسخ این سوالات را.
موفق شدن یک برنامه تازه گام اول آن است و موفق ماندن، گام اساسی است. کاری که محفل در فصل دوم کرد و چند قدم از محفل سال گذشته، جلوتر رفت.
من چند نمونه از اتفاقات چشم‌نواز محفل را که در نظرم پررنگ تر آمد اینجا مینویسم:
۱- محفل رفاقت داشت؛
شما در طول تماشای برنامه، حتی آنجا که لبخند به لب، یکی به دو کردن های تماشایی شاکرنژاد و حسنین را میدیدی، هیچ گاه احساس نکردی، که اینها دارند به صورت هم چنگ میزنند.
امسال به نظرم رفاقت مجری و داوران برنامه، نمود بیشتری داشت. اگر سال گذشته گاهی احساس می‌شد که شوخی ها، رنگ و بویی از جدیت دارند، امسال هرگز چنین به نظر نرسید.
و خب رفاقتی که در سایه قرآن و عترت شکل گرفته باشد، با رعایت چارچوب رسانه تبدیل به گپ و گفت و شوخی هم که بشود، هم شیرین است و هم حد نگه داشتن!
امسال رفاقت در محفل خیلی دیدنی بود.
۲- محفل نشاط داشت؛
خطای بزرگ ما در فهم نشاط، اینست که فکر میکنیم اگر لودگی نکنیم، مردم فکر میکنند افسرده ایم! حال آنکه می‌شود گفت، شنید، آموخت، گریست و خندید و پس از یک ساعت احساس نشاط هم کرد.
کاری که محفل کرد، این بود که نشان داد آن نشاط مخالف افسردگی را می‌توان در چارچوب های اخلاقی و دینی ترویج کرد و هیچ خط قرمزی را هم رد نکرد.
شما همین الان برنامه وفات حضرت خدیجه محفل را ببین و بلافاصله برنامه ولادت امام حسن محفل را ببین. یکی خنده اش بیشتر است و دیگری حزنش، اما خودت هم حس میکنی که نشاط هر دو یکسان است. و این دستاورد مهم محفل باید حفظ شود و حتما برای بیشتر شدنش فکر شود.
۳- محفل نوآوری داشت؛
قرآن در مملکت ما همیشه پیرامون سه مقوله حفظ، قرائت و مفاهیم تعریف شده است و البته دو مفهوم حفظ و قرائت نمود بیشتری داشته است.
محفل اما فرهنگ قرآن و مفاهیم قرآنی را هم گسترش داد. می‌شد بسنده کرد به آوردن قاریان خوشخوان و حافظانی که به انواع روش ها می‌توانند حافظه قوی قرآنی شان را نشان دهند. اما محفل امسال پا را یک قدم جلوتر برد و برای جا انداختن مفاهیم قرآنی در جامعه تلاش کرد.
نکات قرآنی، مهمانانی که بهت و حیرت زده مان می‌کردند و حتی نکته دقیق یکی از داوران پیرامون قرائت با رعایت مفاهیم و تعریفی که از روش قرائت شاکرنژاد کرد را در این چارچوب بیشتر تامل کنید.
۴- محفل، اهل بیت داشت؛
به راستی که محفل برنامه ای بود که به قرآن و عترت پرداخت. عادت کرده بودیم که در برنامه های قرآنی، همیشه قرآن را تنها ببینیم. محفل عادت ما را در هم شکست. پیوسته از اهل بیت گفتن، پررنگ شدن مساله توسل به اهل بیت، مدح خوانی از اهل بیت که بار بزرگ آن بر دوش مجری برنامه بود، اما از داوران تا میهمانان، به آن پرداختند، ویژگی مثبت بسیار پررنگ محفل بود.
شما ببین هنر همنشین را که رضوان درویش، که احتمالا با تعمد همیشه اهل سنت بودن وی در زیرنویس ها گوشزد می‌شد، هم فراوان در مدح اهل بیت گفت. و این یعنی رشد و بالندگی.
۵- محفل همه چیز داشت؛
سخت است یک برنامه تلویزیونی بتواند همه پارامترهای مثبت را با هم داشته باشد. اما محفل به عنایت خدا همه چیز تمام بود. شما پس از پایان هر قسمت، علاقه به دنبال کردن و دیدن قسمت بعد را در خودت حس میکردی. این یعنی یک موفقیت.
مجری رسالت بوذری که اگر از علاقه خودم به او هم بگذرم، موفق ترین مجری مذهبی سیما در این سالهاست که امیدوارم موفقیت و رشدش تداوم داشته باشد. خوش حافظه و اهل مطالعه و مسلط. امسال به وضوح می‌شد رفاقت بیشتر او و داوران را دید و همین هم در رشد برنامه موثر بود.
داورانی از جنس تجربه و توان هم در پشت میز میزبانی حضور داشتند که هر کدام با همه نقاط ضعفی که می‌توان برایشان پیدا کرد، اما نقش بسزایی در دیده شدن برنامه داشتند.
بلی! می‌توان نقاط ضعفی هم برای برنامه برشمرد. نقاط ضعفی که حتما خود سازندگان بیش از همه ما باید به دنبال یافتن آنها باشند، اگر میخواهند محفل سال بعد بهتر از امسال باشد.