۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۳ : ۰۲
پای درس آقا|
مظلوم‌نمایی شگرد صهیونیست‌هاست
رهبری می‌فرمایند: یکى از سیاست‌هاى صهیونیست‌ها این بود که رسانه‌هاى تبلیغى دنیا را قبضه کنند. آنها از اوّلِ کار، یک شگرد تبلیغى را انتخاب کردند که بسیار مهمّ و تعیین کننده بود، آن شگرد تبلیغى عبارت است از مظلوم‌نمایى.
عقیق: طوفان‌الاقصی که حماسه‌ای دیدنی بود؛ موجب شد، بار دیگر میدان نبرد حق و باطل در فلسطین شاهد جنگی بزرگ باشد. انقلاب اسلامی، با تأکید بر نفی هرگونه استعمار و استکبار از ابتدای امر تکلیف خود با اسرائیل را مشخص کرد و آن را «غده سرطانی منطقه» نامید. امام خمینی(ره) و خلف صالح ایشان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بارها در کلماتشان موضع خود نسبت به قضیه فلسطین و اسرائیل را مشخص کردند. در ادامه بخشی از سخنان رهبری در این باره را می‌خوانیم.
یکى از سیاست‌هاى صهیونیست‌ها این بود که رسانه‌هاى تبلیغى دنیا را قبضه کنند
صهیونیست‌ها از آغاز شروع کار خود، به سمت رسانه‌هاى خبرى و تبلیغى رفتند. یکى از سیاست‌هاى آنها این بود که رسانه‌هاى تبلیغى دنیا را قبضه کنند. امروز این‌گونه است. آنها از اوّلِ کار، یک شگرد تبلیغى را انتخاب کردند که بسیار مهمّ و تعیین کننده بود و تا امروز تأثیرگذار بوده است؛ آن شگرد تبلیغى عبارت است از مظلوم‌نمایى. براى مظلوم‌نمایى، داستانها و افسانه‌هاى فراوانى جعل شد؛ خبرهایى ساخته شد و تلاش‌هاى بى‌وقفه‌اى انجام گرفت. امروز هم در نهایت سفّاکى، باز همان تبلیغات ادامه دارد؛ یعنى باز هم مهم‌ترین کار صهیونیست‌ها در دنیاى تبلیغات، مظلوم‌نمایى است.
بهانه امنیت روانی
اینها مسأله نگرانى روانى یهودیان را مطرح کردند و گفتند چون یهودیان در طول قرن‌هاى متمادى زیر فشار بودند، از لحاظ روانى دچار نگرانى‌اند و به امنیّت روانى احتیاج دارند. صهیونیست‌ها در مذاکرات با سران کشورهاى غربى و بعدها در گفت‌وگوهاى خود با کشورهاى اسلامى و عربى، مسأله امنیّت روانى را مطرح کردند و گفتند ما به امنیّت روانى احتیاج داریم و باید امنیّت روانى ما تأمین شود. این امنیّت روانى یعنى چه؟ هیچ معناى مشخّص و هیچ پایانى ندارد. هر اقدامى بخواهد انجام بگیرد، اگر به سودشان نباشد، به بهانه امنیّت روانى، مى‌توانند آن را خنثى کنند. بسیارى را در دنیا قانع کردند که به امنیّت روانى احتیاج دارند و باید امنیّت روانى آنها تأمین شود.
1برآوردن نیاز اسرائیل در مورد امنیّت روانى، مشکل‌تر است از چشم پوشیدن از سرزمین. شما وقتى سرزمین را از دست مى‌دهید، مى‌دانید چه چیزى را از دست دادید؛ اما وقتى مى‌خواهید خواسته اسرائیل را در مورد امنیّت روانى برآورده کنید، نمى‌دانید تا کجا باید تسلیم شوید و تا کجا باید امتیاز بدهید. این امتیاز دهى، پایانى ندارد؛ مرتّب باید امتیاز داد. تجربه اروپا در این مورد، عبرت‌آموز است. دولت آلمان صد و پنجاه میلیارد مارک به عنوان خسارت به یهودیان داد؛ اما خسارت یهودیان از آلمان هنوز تمام نشده است؛ باز هم خسارت طلبکارند و باید به آنها داده شود! آنچه یهودیان با آلمان کردند، کم و بیش با برخى کشورهاى اروپایى دیگر مثل اتریش، سوئیس، فرانسه، حتّى تا چند سال قبل با واتیکان نیز انجام دادند. همه باید خسارت بدهند؛ این خسارت تمام شدنى نیست!
در بعد روانى، اسرائیلی‌ها فعّالیت‌هاى بسیار مهمّى دارند. همه سیاستمداران، خبرنگاران، روشنفکران، کارگزاران و نخبگان غرب باید در مقابل بناى یادبود کوره آدم‌سوزى سر تعظیم فرود بیاورند؛ یعنى همه، داستانى را که اصل صحّت آن معلوم نیست، مورد تأکید قرار دهند و خود را بدهکار آن داستان قلمداد کنند. اینها روش‌هایى است که در تبلیغ دارند و همه معطوف به «مظلوم‌نمایى» است. (۱۳۸۰/۱۱/۱۱)
گزارش خطا
