۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۰ : ۲۱
آیت‌الله جوادی آملی در پاسخ به یک شبهه:
خواندن قرآن عبادت است حتی بدون درک معنا
اگر کسى به قرآن عمل کند صالح مى‌شود و اگر خداوند بخواهد ولّى کسى بشود، از راه قرآن، ولایت و تدبیر او را اعمال مى‌کند؛ به همین دلیل خداوند متعال در سوره «مزمّل»، آیه 20 مى‌فرماید: «فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ» آن مقدارى که براى شما میسّر است قرآن تلاوت کنید و با این کتاب الهى مأنوس باشید؛
به گزارش عقیق به نقل از مؤسسه علوم وحیانی «إسرا»؛ حضرت آیت‌الله جوادی آملی، استاد تفسیر قرآن‌کریم در خصوص فواید و تاثیرات قرائت قرآن‌کریم در پاسخ به این شبهه که آیا قرائت قرآن‌کریم بدون درک معنای آن ارزش وتاثیری دارد، می‌گوید: اگر اهمیت و فضیلت تلاوت قرآن براى ما روشن شود و بدانیم که قرآن تکلم و سخن گفتن خداوند با ما است و با طهارت باطن و اُنس با قرآن لذت تلاوت را بچشیم، هیچگاه حاضر نمى‌شویم بین خود و قرآن فاصله بیندازیم و هرگز از فیض عظیم آن حداقل با تلاوت ۵۰ آیه در شبانه‌روز، محروم نمى‌شویم؛ خداى سبحان، رسولالله (ص) را مستقیماً تحت ولایت خود معرفى کرده، و در سوره مبارکه «اعراف»، آیه شریفه ۱۹۶ مى‌فرماید: «إِنَّ وَلِیِّیَ‌اللّهُ الَّذِی نَزَّلَ الْکِتَابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحِینَ؛ بى تردید سرور من آن خدایى است که قرآن را فرو فرستاده و همو دوستدار شایستگان است» این آیهٔ کریمه حاوى چند مطلب است؛ اول آن که مى‌فرماید: خداوند ولّى رسولالله است «إِنَّ وَلِیِّیَ‌اللّهُ» دوم آنکه همان خدایى ولى رسولالله است که قرآن را نازل فرموده «الَّذِی نَزَّلَ الْکِتَابَ» و سوم آنکه خداوند متولّى صالحین است «وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحِینَ».
این مفسر قرآن کریم در ادامه، در این باره می‌افزاید: با توجه به این سه نکته مى‌فهمیم راه اینکه خدا ولى انسان باشد، آن است که انسان، صالح بشود و تا صالح نشود تحت ولایت «الله» نخواهد بود و خدا هم تولّى او را نخواهد پذیرفت و بهترین راه صلاح هم اُنس با قرآن است.
این مرجع تقلید درباره این جمله که مى‌فرماید ولى رسولالله (ص)، خدایى است که قرآن را نازل کرده، می‌گوید: این جمله از باب تعلیق حکم بر وصف است که مشعر به علیّت است؛ یعنى اگر کسى به قرآن عمل کند صالح مى‌شود و اگر خداوند بخواهد ولّى کسى بشود، از راه قرآن، ولایت و تدبیر او را اعمال مى‌کند؛ به همین دلیل خداوند متعال در سوره «مزمّل»، آیه ۲۰ مى‌فرماید: «فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ» آن مقدارى که براى شما میسّر است قرآن تلاوت کنید و با این کتاب الهى مأنوس باشید؛ حتّى اگر معناى بعضى از آیات و سوره‌ها براى شما روشن نشد، نگویید خواندن بدون ادراک چه اثرى دارد؛ چون قرآن، کلام آدمى نیست که اگر کسى معنایش را نداند خواندنش بى‌ثمر باشد؛ بلکه نورى الهى است که خواندن آن به تنهایى عبادت است گرچه به معنایش آگاهى نداشته باشد.
این مفسر قرآن کریم در ادامه، در این باره می‌افزاید: با توجه به این سه نکته مى‌فهمیم راه اینکه خدا ولى انسان باشد، آن است که انسان، صالح بشود و تا صالح نشود تحت ولایت «الله» نخواهد بود و خدا هم تولّى او را نخواهد پذیرفت و بهترین راه صلاح هم اُنس با قرآن است.
این مرجع تقلید درباره این جمله که مى‌فرماید ولى رسولالله (ص)، خدایى است که قرآن را نازل کرده، می‌گوید: این جمله از باب تعلیق حکم بر وصف است که مشعر به علیّت است؛ یعنى اگر کسى به قرآن عمل کند صالح مى‌شود و اگر خداوند بخواهد ولّى کسى بشود، از راه قرآن، ولایت و تدبیر او را اعمال مى‌کند؛ به همین دلیل خداوند متعال در سوره «مزمّل»، آیه ۲۰ مى‌فرماید: «فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ» آن مقدارى که براى شما میسّر است قرآن تلاوت کنید و با این کتاب الهى مأنوس باشید؛ حتّى اگر معناى بعضى از آیات و سوره‌ها براى شما روشن نشد، نگویید خواندن بدون ادراک چه اثرى دارد؛ چون قرآن، کلام آدمى نیست که اگر کسى معنایش را نداند خواندنش بى‌ثمر باشد؛ بلکه نورى الهى است که خواندن آن به تنهایى عبادت است گرچه به معنایش آگاهى نداشته باشد.
گزارش خطا
