۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۳ : ۰۰
عالمی که مبعث آمد، سوم شعبان از دنیا رفت+عکس
شاید امروز که ۱۹ سال از درگذشت شیخ عبدالرسول اسحاقی گذشته، کمتر کسی شخصیت علمی او را به یاد آورد، اما این عالم ربانی فقط ۵۶ سال داشت که پس از عمری شاگردی بزرگان فقاهت و استادی طلاب و دانشجویان به رحمت حق پیوست.
عقیق:شیخ عبدالرسول اسحاقی مازندرانی سال ۱۳۲۵ هجری شمسی روز مبعث حبیب خدا، حضرت خاتم الانبیا(ص) پا به عرصه وجود نهاد و ۵۶ سال بعد در سوم شعبان سال ۱۳۸۱ درگذشت.
خانواده شیخ اسحاق، خانواده‌ای است که قدمت روحانیت آن بیان‌کننده شرافتش است. پدر او مجتهدی زاهد به نام شیخ محمدرضا اسحاقی و پدربزرگش شیخ محمدعلی است. سرسلسله این خاندان، مجتهد مسلم و مبرز، شیخ اسحاق مازندرانی قادیکلایی است که در حریم ملکوتی حضرت امیرالمومنین (ع) نجف اشرف از خدمت بزرگان شیعه از جمله شیخ مرتضی انصاری تزکیه و تعلیم یافته بود.
شیخ رسول دوران را در حجره تربیتی پدر زاهدش سپری کرد و در دامان پاک مادری عفیفه و صالحه رشد یافت. او از کودکی آثار نبوغ و ترقی در چهره‌اش مشهود و دارای حافظه‌ای قوی و استعدادی فوق‌العاده بود.
ابتدا در محضر پدر و سپس مکتبخانه محل قرآن شریف را در سنین خردسالی فرا گرفت و بر خواندن و نوشتن تسلط یافت و پس از آن شوق عجیبی به مطالعه و کاوش در امور علمی و تاریخی در او نمودار شد؛ تا جایی که قبل از رفتن به حوزه علمیه تقریبا تمام کتابخانه پدر را اعم از زندگینامه معصومین (ع)، اخلاقیات، تاریخ، تراجم، جغرافیا و ... مرور کرد و ناخوانده‌ای باقی نگذاشت؛ تا وقتی که مرحوم پدرش او را برای تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه ساری برد و چند ماهی را در محضر بزرگان آن روزگار در مدرسه حاج رضاخان (سعادتیه) به تحصیل پرداخت تا آن که از آن جا به حوزه علمیه کوهستان منتقل شد.
یکی از توفیقات بزرگ مرحوم اسحاقی که می‌توان گفت نقش عظیمی در تکوین شخصیت روحانی او داشت و آثارش تا آخرین لحظات زندگی در روحیه وی باقی بود، آشنایی و ملازمت او با آیت‌الله العظمی آقای حاج شیخ محمد کوهستانی است. او چند سالی را در آغاز طلبگی در حوزه علمیه کوهستان تحت اشراف و سرپرستی مرحوم کوهستانی (ره) گذراند و بسیار مورد تکریم و محبت آن بزرگوار بود و از دم گرم و باطن روح پرور آن بزرگمرد بهره‌ها برد.
از آن پس برای نیل به درجات عالیه علم و عمل به مشهد مقدس رضوی رهسپار شد و ۴ سال در جوار تربت حضرت ثامن‌الحجج علی ابن موسی الرضا علیه‌السلام به تلاش و کوششی مثال‌زدنی پرداخت و ادبیات عرب و متون ادب و رشته علم معانی و بیان و دیگر ادوار مربوطه را از محضر مرحوم نیشابوری فرا گرفت و در زمره شاگردان خاص او جای یافت. مرحوم ادیب که در ادبیات سرآمد عصر خود بود، روزها پس از درس ساعت‌ها با این شاگرد خود به گفت‌وگو و بحث ادبی، تاریخی، رجالی و ... می‌پرداخت و از آن لذت می‌برد.
درک محضر چنین استادی، مرحوم اسحاقی را به استادی کامل در ادبیات و فنون مختلف آن مبدل ساخت که حلقات درسی و و شاگردان آن مخصوصا پس از انتقال به حوزه علمیه قم، بهترین گواه و دلیل برای مطلب است.
حجت‌الاسلام والمسلمین اسحاقی در سال ۱۳۴۲ شمسی همزمان با اوج نهضت روحانیت و زعامت مراجع عظیم‌الشان آن زمان خاصه بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) به حوزه علمیه قم رفت و سطوح عالیه فقه، اصول، منطق، ادبیات، فلسفه، کلام، تفسیر و ... را از محضر بزرگان و زبدگان آن عصر حوزه مانند آیات سلطانی طباطبایی، فاضل لنکرانی، مشکینی، صالحی مازندرانی، ستوده، نظری خادم‌الشریعه، اعتمادی و دیگران از اساتید و اعلام استفاده کرد. او دروس خارج فقه و اصول را در محضر حضرات آیات عظام گلپایگانی، اراکی، نجفی، مرعشی، میرزا هاشم آملی و حاج شیخ رازی نجفی تبریزی (ره) و ... گذراند.
او که دارای طهارت روحی و صفای باطن و تهذیب نفس بود با برخورداری از حافظه قوی و استعداد بالا و احاطه و اطلاع کامل به تاریخ دولت‌ها و امم و جغرافیای عرب و عجم و تراجم و رجال و انساب از تُرک و دیلم و وقوف به حوادث و نکات مبهم در طول تاریخ عالم به عنوان یک شخصیت جامع و کم‌نظیر و ذوفنون در مجامع علمی اعم از حوزه و دانشگاه و داخل و خارج مطرح و مورد تکریم و احترام همه طبقات بود.
از افتخارات و ویژگی خاص وی، دلدادگی و سرسپردگی او به خاندان باجلالت و عظت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم الصلوه و السلام بود که به حق می‌توان گفت در سراسر وجود او عشق به رسول‌الله و محبت آل‌الله علیهم صلوات‌الله موج می‌زد. اشک و سوزش در مصائب اهل بیت دیدنی بود و ارادت و اخلاصش و ادب و نوکریش نسبت به این خاندان مثال‌زدنی.
او در رشته روضه و منبر و تقرب و توسل به مولی الکونین حضرت اباعبدلله الحسین علیه‌السلام از موفق‌ترین‌ها بود و در حمایت از مظلومیت علی و آل او از بهترین‌ها.
سرانجام روح این روحانی در سانحه رانندگی روز سوم شعبان ۱۴۲۳ قمری در عزیمت به بیروت به لقاءالله پیوست و پیکرش در جوار کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه (س) به خاک سپرده شد.
تدریس در حوزه علمیه مشهد، قم، اراک، پیشاور پاکستان و بعلبک لبنان، تدریس در دانشگاه علوم قضایی قم، مدیریت حوزه علمیه اراک، تدریس در کارشناسی ارشد و مدیر گروه دانشگاه آزاد اسلامی اراک، نراق، قم، بروجرد، تدریس در دانشگاه جهاد تهران، تدریس و عهده‌دار بودن منبر و محراب در مدرسه عالی شهید مطهری، ممتحن اساتید خارج کشور، داور اولین دوره مسابقات قرآن و عترت دانشگاه‌ها، تدریس در حوزه علمیه شهید عارف الحسینی پیشاور پاکستان از طرف سازمان مدارس حوزه‌های علمیه خارج از کشور، تبلیغ در کشور کرواسی و حدود سه سال تدریس در حوزه الامام المنتظر بعلبک از طرف دفتر مقام معظم رهبری در کشور لبنان، تنها بخشی از خدمات و فعالیت‌های مرحوم شیخ عبدالرسول اسحاقی مازندرانی است.
منبع:فارس
گزارش خطا
