۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۷ : ۰۴
به گزارش خبرنگار عقیق، در مراسم این هفته هیئت شهدای گمنام حجت الاسلام علیرضا پناهیان موضوع جدیدی را با عنوان "تاریخ تحلیلی اسلام" سرفصل سخنرانی خود قرار داد. این موضوع قرار است طی هفته های آتی هم توسط این سخنران مورد بحث و بررسی بیشتر قرار بگیرد.
در ادامه گزیده ایی از سخنان این هفته حجت الاسلام پناهیان را می خوانید:
· * مردم مکه در دوران جاهلیت هرچند بت پرست بودند ولی هیچ وقت معتقد نبودند که این بت ها خالق آنها هستند . خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید : وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ ، می گفتند قطعا خدا خالق ماست. سعی بین صفا و مروه قبل از اسلام هم بوده است.
· * این را بدانید آنجا یک سرزمین برهوتی نسبت به معنویت نبوده و از همه این ها مهمتر شاید بتوان گفته که مکه مذهبی ترین شهر جهان بود که منتظر آخرین پیامبر خدا بود. مگر چنین شهری شهر بدی می شود؟ سختی کار پیامبر اکرم(ص) در این بود که مدعیان زیادی در این شهر بودند که به این سادگی زیر بار فرامین اسلام نمی رفتند. یکی دیگر از امتیازات شهر مکه در این است که دارای ادبیات بسیار غنی و پرباری است. ادبیاتی که قرآن کریم با همان ادبیات نازل شد و البته بر غنای آن هم افزود.
· * مگر می شود جایی دارای چنین ادبیات غنی ای باشد و بگوییم مردمش درب و داغان بودند. بله ، نسبت به شکوه ،معرفت ،عزت عظمت بد از اسلام در مرتبه پایین تری قرار داشتند ولی قطعا نسب به ممالک و کشور های دیگر در آن برهه یقینا بالاتر بودند. مردمش به خیلی از عهدها پایبند بودند. البته ابلیس هم کار خودش را کرد و آمد بذر های شرک،کفر و نفاق را رویاند و در مقابل اولیاء خدا آن حوادث تلخ پس از اسلام را پدید آورد. مکه یک شهر مذهبی بود. شهری نبود که با معرفت و فرهنگ بیگانه بود باشد. شهری بود که محل دفن بسیاری از پیامبران الهی بود. آثار ابراهیم خلیل الرحمان درآن هویدا بود مورد احترام هم بود. خیلی از این بدی هایی هم که گفته می شود دربار اعراب آن موقع به مردم اصیل شهر مکه مربوط نمی شود . اینها مال اعراب جاهلی بادیه نشین بوده.طایفه اصیل بنی هاشم هم در شهر مکه بودند.
* این را به عنوان یک مسئه ذهنی برایتان مطرح کردم که بدانید وقتی اسلام آمد متکی به صفات خوبی بود که در بین مردم آن سرزمین رواج داشت. یکی از صفات خوبشان این بود که برای آدم خوب احترام قائل بودند. او را امین خود می دانستند. پیامبر گرامی اسلام چهل سال در بین این ها زندگی کرد. آن هم یک زندگی پاک. مردم هم پاکی او را می دیدند و برای پاکی اش احترام قائل بودند.
· * البته این شهر بدی هایی هم داشت . از آن بت هایی که در خانه کعبه بود تا آن بدهایی که پس از ظهور اسلام کم کم به خاطر قدرت طلبی ها و حسادت به قدرتی که اسلام روز افزن پیدا می کرد. قبل از آن خوب ها جایی از بدها اشغال نمی کردند. بدها بد بودند و خوب ها هم خوب بودند ولی بعد از اسلام دیگر اینطور نبود. و اینگونه شد که دشمنی ها شروع شد. کم کم آمدند به پیامبر اکرم(ص) گفتند شما می خواهی رییس مکه بشوی ؟ ما کلید مکه را به شما می دهیم ولی نیا بگو از طرف خدا آمده ام. با این از طرف خدا آمدن مشکل داشتند. چه رازی در این بود که می گفتند ما ریاست تو را قبول داریم ولی نه از طرف خدا. ما خوبی تو را قبول داریم ولی از بالا نیا. از قدرت متصل به آسمان هراس داشتند.
*در اخبار دیدم که شیخ الازهر مردم مصر را دعوت به آرامش کرده. بعضی ها گویا علاقه دارند جایگاه ولایت فقیه هم مثل شیخ الازهر بشود کاری به کسی نداشته باشد و فقط نصیحت کند. می گوییم مشکلت با ولی فقیه چیست؟ می گوید آقا ما می خواهیم شلوغ کنیم ، حکم می کند و جلوی شلوغ کاری ما را می گیرد. در صدر اسلام هم می خواستند همینطور احترام پیامبر (ص) را نگه دارند.در یک جایگاه تشریفاتی.درگیر از زمانی شروع شد که تصمیات پیامبر را در تعارض با منافشان دیدند.
به گزارش خبرنگار عقیق، در ادامه مراسم حاج رضا اصغری از مداحان اهلبیت(ع) به قرائت دعای کمیل پرداخت.
گزارش تصویری مراسم: