۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۶ : ۰۶
عقیق:مرحوم آیتالله بهجت در پاسخ به خبرنگاری که قصد رفتن به حوزه علمیه داشت، میفرمایند: ما اینجا عالم و روحانى زیاد داریم ولى امثال شما که بتوانند حرف علما را به گوش مردم برسانند خیلى کم داریم و شما که در روزنامه کار مىکنید ارزش کارتان از علمایى که تبلیغ مىکنند کمتر نیست.
در ادامه یادداشت مرتضی نجفی قدسی روزنامهنگار پیشکسوت قرآنی و معارفی درباره این خاطره تقدیم میشود.
از آیت الله بهجت و اهمیت شغل خبرنگارى نزد ایشان خاطرهاى بیادماندنى دارم که به نظرم براى همکاران رسانهاى و مطبوعاتى مىتواند مشوق و هدایتکننده باشد.
سالها پیش که من صفحه قرآن و معارف اسلامى را در روزنامه اطلاعات راهاندازى کرده بودم پس از چندى پدرم که یک روحانى اهل اصفهان بود از شغل من اظهار نارضایتى کرد و گفت: دوست دارم به قم بروى و درس حوزه بخوانى، البته من هم علاقهمند درس حوزه بودم ولى احساس مىکردم کارم در روزنامه اطلاعات در راستاى نشر معارف اسلامى است و آن را ترجیح مىدادم اما به سفارش پدر ناچار تصمیم گرفتم کارم را رها کنم و به حوزه براى درس خواندن بروم، اما تردید داشتم آیا اینکار به صلاح است یا نه؟
براى اطمینان خاطر به نزد مرحوم حضرت آیتالله بهجت رفتم و طرح موضوع کردم، جالب است که آیتالله بهجت مرا از ورود به حوزه منع کرد و فرمودند ما اینجا عالم و روحانى زیاد داریم ولى امثال شما که بتوانند حرف علما را به گوش مردم برسانند خیلى کم داریم و شما که در روزنامه کار مىکنید ارزش کارتان از علمایى که تبلیغ مىکنند کمتر نیست، چون حلقه وصل مردم و آنهایید، در تهران بمانید و کارتان را در روزنامه ادامه دهید و به پدر هم از قول من بگویید که با فلانى مشورت کردم و او گفت کارت در روزنامه خیلى مهمتر است و همان را ادامه بده!
در آن روز من واقعاً از روشنبینى آیتالله بهجت که مرجع سنتى و عارفى بودند تعجب کردم و باور نمىکردم ایشان براى کار خبرنگارى اینقدر ارزش قائل باشند! البته پدرم نیز با شنیدن فرمایش آیتالله بهجت قانع شد و دیگر پیگیر قم رفتن من نشد و من هم با شوق و انگیزه بیشترى به کارم در روزنامه ادامه دادم.
مرتضى نجفى قدسى