۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۴ : ۰۲
خودم با حضرت حرف می زنم....
حاج
آقا محمدی گلپایگانی گفت:روزی در مشهد مقدس نزد آیت الله خوشوقت تنها بودم
و از ایشان سوال کردم؛ وقتی که به حرم امام رضا(ع) مشرف می شوید، کدام
زیارت نامه را می خوانید.
فکر کردم ایشان زیارت جامعه و زیارت امین
الله را مطرح می کند، ولی گفتند: هیچکدام و من تعجب کردم. آیت الله خوشوقت
گفتند: هیچ زیارتی نمی خوانم و من پرسیدم پس در حرم چه می خوانید؟ ایشان در
پاسخ گفتند: خودم با حضرت حرف می زنم، می گویم و می شنوم.
بنابرگزارش حضرت آیت الله خوشوقت در سال 1305 هجری شمسی در دامان والدین متدین از اهل زنجان قدم به عالم فانی گذاشت. والدین وی بعد از مدت کوتاهی به شهر تهران مهاجرت نمودند و ایشان از سه سالگی در منطقه مذهبی جنوب تهران رشد و نمود کرد.
ورود به حوزه علمیه
بعد از اتمام
تحصیلات متداول، تحصیلات حوزوی را درتهران آغاز و با حضور در مکتب مرحوم
حاج شیخ علی اکبر برهان در مسجد لورزاده از آداب و تعالیم آن مرد الهی به
مدت پنج سال بهره برد. پس از آن به شور و شوق آموختن معارف دینی به قم وارد
شد و به مدت 13 سال از حوزه مقدسه علمیه قم بهره برد.
ایشان در
سطح اساتیدی همچون شهید آیت الله صدوقی و آیت الله مجاهدی، تبریزی به مدت 7
سال از درس خارج فقه ایت الله بروجردی و فقه اصول حضرت امام خمینی(ره)
استفاده نمود و همچنین حکمت و فلسفه الهی را در محضر مفسر کبیر قرآن علامه
طباطبایی آموخت. انفاس قدسی آن استاد بزرگ ایشان را با دوائق و رموز و
درجات اخلاق و عرفان آشنا ساخت و از این جهت مورد توجه و محبت ویژه علامه
طباطبایی قرار گرفت.
تربیت انسانهای مستعد
پس
از وصول به درجه اجتهاد، جهت انجام وظائف و تحقق رسالت عالمان ربانی به
تهران بازگشتند و با امامت جماعت در مسجد امام حسن مجتبی علیه السلام
فعالیت خود را آغاز نمودند. ایشان تقریبا به مدت پنج دهه و تا پایان عمر
مبارکشان به تربیت نفوس مستعد و لهای مشتاق همت گماردند.
شخصیت پایدار
فارغ
از مراتب علمی در اصول فقه تفسیر حکمت الهی تاریخ اسلام تاریخ معاصر و
مباحث ادبی که در هریک دارای ارائه ابتکار و خاصی بودند شخصیت مستحکم و
استوار و انقلابی داشتند انان که محضر مبارکشان را درک کرده بودند سکینه و
وقار الهی را در او می یافتند و است
حکام معنوی و علمی را در
پاسخ های کوتاه و شفاف وی به وضوح می دیدند تواضع و مردمی بودن به همراه
سکوتهای طولانی و معنادار ایشان پرده از عمق وجود او برمیداشت. همین ویژگی
های ممتاز موجب شده بود تا علامه طباطبایی ایشان را محل رجوع مطمئنی برای
طالبان معرفت و هدایت بداند و رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای مدظله العالی
نیز ایشان را فانوس هدایت در طوفانهای گوناگون معرفی کنند.