سیره ی مناجاتی امام حسن عسگری(ع)

عقیق: عباسی ها بر صالح بن وصیف، زندانبان امام عسگری(ع) وارد شدند و گفتند: مبادا به امام ترحم کنی، صالح گفت: من دو نفر از بدترین افراد را مأمور او کرده ام، ولی آنان نیز در عبادت و روزه و نماز به درجه ی بالایی رسیده اند. وقتی از آنان پرسیدم که چرا شما تحول یافته اید؟ آنان گفتند: ما درباره ی کسی که تمام اوقات خود را عبادت می گذراند، چه بگوییم؟ وقتی به ما نگاه می کند، لرزه سرتاپای ما را فرا می گیرد و کنترل خود را از دست می دهیم.(1)

پی نوشت :

1_(آیینه ی کمال، ص311 به نقل از اعیان الشیعه، ج2، ص41)

211008