۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۱ : ۰۴
نکته جالب توجه در این روایت شریف، ترکیب کسب حلال، خوشاخلاقی با خانواده و یاد خدا در کنار یکدیگر است. این مسئله ذهن ما را به این سو رهنمود میکند که هرکدام از این گزارهها وابسته به یکدیگرند به این معنا که نیکویی با اهل منزل و تداوم یاد خدا، بستگی به کسب درآمد حلال دارد. قلبی که آکنده از روزی حلال باشد طبیعتاً صفا و آرامش مییابد و این مسئله ناخداگاه بر خلق و خوی افراد اثر مثبت میگذارد. امیرالمؤمنین(ع) در تأثیر معنوی رزق حلال بر روح و جان افراد فرمود «صفا و نورانیت قلب، نتیجه لقمه حلال است؛ ضِیاءُ القَلبِ مِن أَکْلِ الحَلالِ» (مواعظ عددیّه، ص ٢٣)
راز این مقدار تأکید درباره مراقبت از کیفیت کسب ارزاق، در اثرات مثبت و منفی آن در روح و جان آدمی نهفته است تا حدی که از جمعبندی آیات و روایات به این نتیجه میرسیم که سعادت و شقاوت انسانها در میزان مراقبت آنها به کیفیت کسب درآمد نهفته است. از این جهت امام رضا(ع) در روایتی با تأکید بر لزوم مراقبت بر کیفیت کسب درآمد فرمود: «تقوا را در طلب روزی رعایت کن «اتَّقِ فِی طَلَبِ الرِّزْق» و حد اعتدال را در طلب آن پیشه کن و کسب خود را از آلوده شدن به حرام حفظ کن» (فقه منسوب به امام رضا(ع)، ص251)