خداوند همواره به فضل و عفو با بندگان رفتار می‌کند

وی با اشاره به بخش دیگری از دعا، عنوان کرد: حضرت می‌فرمایند با هر شکری شکر دیگر بر انسان است، در حالی که شاکرترین و عابدترین بنده تو از شکر و عبادت واقعی تو عاجز هستند.

آیت‌الله فاطمی‌نیا با تاکید بر اینکه انسان نسبت به شکر حقیقی خداوند عاجر است، عنوان کرد: با این بیانات امام سجاد(ع) بهتر است انسان به این عجز خود مقابل خداوند اعتراف کند.

 استاد حوزه علمیه در ادامه تشریح دعای امام با اشاره به فضل الهی، اظهار کرد: فضل الهی عامل نجات ما انسان‌ها است و هرچه تلاش کنیم باز هم نسبت به فضل او بدهکار خواهیم بود.

وی در تبین فضل الهی گفت: یک معنای فضل احسان و معنای دیگر آن کمال است، اگر فضل را به معنای احسان الهی در نظر بگیریم هیچ کس در مقابل احسان‌های متعدد خداوند نمی‌تواند آن عبادت و شکر لازم را به جا آورد و اگر به معنای کمال بگیریم ذات خداوند بالاتر از آن است بتوانیم او را آنگونه که شایسته است بشناسیم و با توجه به کمال و شایستگی او شکرانه و بندگی واقعی را به جا آوریم. ذات حضرت حق بالاتر از آن است که انسان به کنه آن پی ببرد بنابراین به اندازه ظرفیت وجودی خود خداوند را عبادت می‌کند.

آیت‌الله فاطمی نیا با اشاره به این بخش از دعای صحیفه سجادیه که «شاکرترین بنده از شکر تو و عابدترین بنده هم از بندگی عاجز است، عنوان کرد: طبق فرمایش حضرت در این دعا اگر چه بر خداوند واجب نیست که احدی را ببخشد اما او با فضل و احسان خود با بندگان رفتار می‌کند.

 استاد حوزه علمیه با بیان بخش دیگری از دعای 37 صحیفه امام مبنی بر اینکه خدایا مرا ببخش در حالی که از من راضی هستی، ابراز کرد: شاید خداوند برخی گناهکاران را به واسطه گناه ببخشد و به جهنم نبرد اما از او رضایت نخواهد داشت و بهشت نخواهد برد و دوست ندارد او را ببیند بر همین اساس امام سجاد(ع) می‌فرمایند که خدایا مرا ببخش و از من راضی باش.

وی با بیان بخش دیگری از همین دعا مبنی بر اینکه «خدایا تو به کمترین شکر و اطاعت بنده خود پاداش می‌دهی حتی کار را به آنجا می‌رسانی که گویا کارها در دست ما است و دستگاه شکرگذاری به دست بندگان است در حالی که تو به آنها جزای خیر می‌دهی، اظهار داشت: هر کس خدا را به درستی بشناسد همچون امام سجاد(ع) با خداوند انس پیدا می‌کند.

آیت‌الله فاطمی نیا گفت: امام می‌فرمایند «خدایا برای مومنان ثواب آماده کردی پیش از آنکه شامل اطاعت تو باشند، الهی اگر به طاعت کم پاداش می دهی به دلیل سنت و عادت تو بر احسان و عفو است در حالی که تمام خلق اعتراف دارند که ظالم نیستی که کسی را بدون گناه عقوبت کنی و اگر عقوبت کنی کمتر از حقی است که دارد، اگر هم عفو کردی از فضل تو است که استحقاق آن را نداشته است.

استاد حوزه علمیه افزود: اگر ما خدا را آنگونه که امام سجاد(ع) و سایر ائمه معصومین(ع) شناختند بشناسیم با چنین خدایی بر اساس این آیه قرآن « هرکس خدای مهربان را رها کرده و شیطان را ولی خود برگزیند جایگزین بسیار بدی را انتخاب کرده است. در واقع او فریب خورده ای بیش نیست.

منبع:شبستان