راه حل قرآن برای رفع اختلافات

* آيه               

ذلِکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَيْبِ نُوحيهِ إِلَيْکَ وَ ما کُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلامَهُمْ أَيُّهُمْ يَکْفُلُ مَرْيَمَ وَ ما کُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ

* ترجمه                      

اینها از خبرهاى غیبى است كه ما به تو وحى مى‏كنیم، حال آنكه تو نزد آنان نبودى، آنگاه كه قلم ‏هاى خود را (براى قرعه كشى) مى ‏افكندند تا (به وسیله قرعه معلوم شود كه كدامیك) كفالت مریم را بر عهده بگیرد و نزد آنها نبودى آنگاه كه (براى گرفتن سرپرستى مریم) با هم كشمكش مى ‏كردند.

* نکته ها                     

همانگونه كه اشاره شد، پیش از تولّد مریم، مادرش نذر كرده بود كه فرزندش خادم مسجد بیت ‏المقدّس باشد. لذا پس از تولّد، نوزاد را در پارچه ‏اى پیچیده به مسجد آورد و به بزرگان بنى‏اسرائیل گفت: این كودك نذر مسجد است. چون این مادر از خانواده ‏اى بزرگ و محترم بود، بر سر گرفتنِ سرپرستى نوزاد، نزاع سختى [1] در گرفت و بنا بر قرعه شد.

* پيام ها                      

الف- انبیا از طرف خدا بر گوشه ‏اى از غیب آگاه مى ‏شوند. «من انباء الغیب» [2]

ب- حكایت‏ هاى قرآن، تنها از طریق وحى براى رسول خدا كشف شد و قبل از آن نه در كتابى بود و نه در سینه ‏اى. «من انباء الغیب»

ج- یكى از راه هاى شناخت تاریخ پیشینیان، وحى است. «ذلك من انباء الغیب»

ه- یكى از راه هاى حلّ اختلاف، قرعه است. «یلقون اقلامهم»[3]

د- یك گذشت از مادر و این همه كرامت براى فرزند.[4] «نذرت... ایّهم یكفل مریم»

خ- بزرگان، در قبول مسئولیّت ‏هاى مقدّس با هم رقابت مى‏ كنند. «ایّهم یكفل مریم»

پی نوشت:

1) از تكرار جمله «ما كنت لدیهم...» استفاده مى‏ شود كه نزاع سخت بوده است.

2) یكى از جلوه ‏هاى اعجاز قرآن، گزارشات غیبى و نقل نهفته ‏هاى تاریخ است.

3) امام باقر علیه السلام فرمود: اوّلین كسى كه مورد قرعه قرار داده شد مریم‏ علیها السلام بوده، و این قرعه‏ كشى در زمان یتیمى آن حضرت بوده است. (من لایحضر، ج‏3، ص 51 ؛ بحار، ج 14، ص 192.)

3) مادرِ مریم با آنكه سال ها صاحب فرزند نمى ‏شد، ولى به خاطر نذرى كه كرده است از فرزند دلبندش مى‏ گذرد، و در مقابل، بزرگان بنى ‏اسرائیل براى سرپرستى او سر و دست مى‏ شكنند.

منبع:حوزه