۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۳ : ۰۵
عقیق:حضرت فاطمه در فرازی از دعای خود در تعقیب نماز عصر، چنین بیان می دارد:
... و تو پروردگار بخشنده ای هستی که( به
بنده ات) با چشم غفران و آمرزش می نگری، تو می توانی کسی غیر از من را عذاب
فرمایی، ولی من غیر تو، کسی را نمی توانم بیابم تا مرا بیامرزد، تو نیاز به عذاب
دادن من نداری ولی من محتاج رحمت تو هستم ...(1)
...خداوندا! تو بخشنده هستی و عفو و بخشش
را دوست می داری، پس مرا ببخش و از من درگذر! خداوندا، تا آنگاه که زندگی را برایم
خیر می دانی، مرا زنده بدار و در آن هنگام که خیر من در مرگم است، مرا بمیران! (2)
آن حضرت در فرازهایی از تعقیب نماز مغرب
به خداوند متعال عرضه می دارد؛
... من در حالی که اطمینان به اجابت حاجت
خود از تو دارم، از تو درخواست می کنم و در حالی که می دانم به دعایم گوش فرا می
دهی،تو را فرا می خوانم، پس دعایم را بشنو، امیدم را قطع مکن...(3)
در یکی از دعاهای منتسب به حضرت، چنین
آمده است:
...ای خدایی که هر چه محتاجان از تو
بیشتر سؤال کنند جود و کرمت افزون می شود! و هر چه گناهان بندگانت فراوان باشد،
عفو و گذشت تو بیشتر است... .(4)
پی نوشت ها:
1_(فاطمه الزهرا بجهة قلب المصطفی(ص)، ص341)
2_(همان، ص 342)
3_(همان،ص349)
4_(نغمه های مناجاتی، ص 86 به نقل از
مصباح المتهجدین، ص 266)
منبع: ابنا
211008