۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۲ : ۰۷
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ قَالَ الْحُسَيْنُ (ع) أَنَا قَتِيلُ الْعَبْرَةِ قُتِلْتُ مَكْرُوباً وَ حَقِيقٌ عَلَيَّ أَنْ لَا يَأْتِيَنِي مَكْرُوبٌ قَطُّ إِلَّا رَدَّهُ اللَّهُ وَ أَقْلَبَهُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورا.
امام صادق(علیه السلام) از امام حسین(علیه السلام) روایت کرد که فرمود: من کشته اشکم که با غم و اندوه کشته شدم و بر من واجب است که غمدیده ای نزد من نیاید مگر آنکه خداوند او را شادمان به سوی خانوادهاش بازگرداند.
پی نوشت:
کامل الزیارات، ابن قولویه، ص109
منبع:حوزه