على بن اسباط گوید: كه ابوحمزه طعامى تهیّه كرد و ما را كه جماعتى بودیم دعوت كرد، هنگام خوردن غذا ابوحمزه شخصى را دید كه استخوانى را به كلى پاك نمود، او را آواز داد كه این كار را نكن زیرا از على بن الحسین علیهما السّلام شنیدم كه می‌فرمود: استخوان را از هر چه با او است برهنه نسازید زیرا جن را در آن سهم است و اگر چنین كنید چیزى را از خانه می‌رباید كه براى شما بهتر است از اینكه به استخوان است.[۱]

 

از امام ششم علیه السّلام پرسیدم كسى با استخوان یا پشكل یا چوب استنجاء كند، فرمود: استخوان و سرگین خوراك پریانند كه با رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله قرار داد كردند، و با هیچ كدام شایسته نیست.[۲]

البته دقت کنید که این مطلب منافاتی با احکام دینی درباره ترک اسراف ندارد. و مقداری که بهتر است باقی گذاشته شود، آن است که در اصل انسان‌ها به آن رغبتی ندارند. و منظور ترک کردن گوشت بر روی استخوان نیست.

 

آیا ثوابى دارد كه بر آن (استخوان) چیزى گذارند؟ و اظهر این‌ست كه جن همان بو كشند زیرا چیزى در آن نماند كه بخورند مگر آنكه خوراكى جز آدمى داشته باشند.[۳]

 

و درباره باقی گذاشتن ته‌مانده‌ای از غذا، ظاهراْ مصداق اسراف است و جایز نیست. و نه تنها باقی گذاشتن غذا سبب ثروت نمی‌شود، بلکه تمیز کردن ظرف غذا، موجب افزایش روزی شمرده شده است. چون در روایتی، خوردن ته غذا، یکی از عوامل ثروت معرفی شده است که با نقل این روایت، عوامل ثروت و فقر را نیز بیان می کنم:

 

على علیه السّلام فرمود: پرده‏‌هاى عنكبوت را از خانه پاك كنید كه موجب فقر مى‌گردد بول در حمام فقر مى‌آورد و نیز چیزهایى كه موجب فقر مى‌گردد عبارتند از:

 

شانه كردن سر در حال قیام. گذاشتن كثافت در خانه، سوگند به دروغ، حرص زیاد خوابیدن بین نماز مغرب و عشاء، خوابیدن قبل از طلوع‏ آفتاب، اعتیاد به دروغ، رد سائل در شب، نداشتن عقل معیشت، قطع رحم.

 

پس از این فرمود: شما را خبر دهم از آنچه رزق را زیاد مى‌كند، گفتند: بفرمائید، فرمود جمع كردن بین دو نماز، تعقیب نماز صبح، صله رحم، پاك كردن منزل از كثافات، مواساة با مؤمن، صبح دنبال زندگى رفتن، استغفار، گفتار حق، اجابت مؤذن و سخن نگفتن در بیت الخلاء. حریص نبودن، شكر منعم، دورى كردن از سوگند حرام، شستن دست قبل از خوردن غذا، خوردن غذائى كه از سفره مى‌ریزد، و هر كس هر روز سى بار سبحان اللَّه بگوید خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور می‌گرداند، كه آسانترین آنها فقر مى‏‌باشد.[۴]