هندوهای افراطی معتقدند که مسجد بابری در محل زادگاه خدای آنها « راما»بنا شده بود و پیش‌ از آن معبدی در آن مکان قرار داشته که در زمان بابر تخریب شده است. از زمان تسلط انگلیسی‌ها بر شبه قاره هند تاکنون مسجد بابری محل درگیری‌ های خونین میان هندوها و مسلمانان بوده است.

پیش از تخریب مسجد، خشونت بر سر این اختلاف هر از گاهی بالا می گرفت و مقامات مدنی آن را با وعده ساخت معبد یا استفاده از این مسجد به عنوان محل عبادت فرو می‌نشاندند، اما با تخریب مسجد بابری ناآرامی‌ها و درگیری‌های متعدد و شدیدی آغاز شد که ابعاد مذهبی، اجتماعی، سیاسی و حقوقی پیدا کرد و تاکنون حدود دو هزار نفر که بیشتر آنان مسلمان هستند در این درگیری ‌ها کشته شده اند.

بر سردر ورودی و دو طرف منبر این مسجد، کتیبه‌هایی به شعر فارسی وجود داشت که تاریخ بنای مسجد در کتیبه سردر به حساب ابجد 935 ق و در کتیبه منبر، با عبارت «خیرباقی» سال 923 ق ذکر شده بود. بدستور میرباقی اصفهانی بر سر در و دو طرف مسجد بابری نوشته‌هایی به فارسی حک کردند که امروزه اثری از آن نمانده است.

 گفته می‌شود میر باقی اصفهانی، اولین حاکم منصوب گورکانیان در این منطقه پس از تصرف بنایی از راهبان هندو نام آن را مسجد «بابری» گذاشت، اما تا پیش از دهه 1940 م این مسجد به نام «مسجد جنمستهان» به معنی «مسجد زادگاه» نامیده می‌شد که اذعان به محل تولد راما، خدای هندو بود. پس از آن، با وجود آنکه چندین مسجد دیگر در این منطقه ساخته شد، اما مسجد بابری بزرگترین و مهمترین مساجد ایالت اوتار پرادش بود که در این ایالت بیش از 31 میلیون مسلمان زندگی می‌کنند.

منبع:شبستان