۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۱ : ۱۲
میزبان، موکب حضرت زینب(س) مهمان، نیازمندان محله
برای انجام کار خیر، حتماً لازم نیست سرمایه‌دارباشی یا اعداد و ارقام و تعداد صفرهای حساب بانکی‌ات سر به فلک بزند.
عقیق: گاهی انجام کار خیر به اندازه جمع شدن چند بچه‌محل دور هم، سهل و ساده است. تنها کافی است به آنچه که می‌خواهید انجام دهید و مسیری که می‌خواهید بروید، نیت درست و توکل حقیقی و ایمان قوی داشته باشید. مانند چند بچه‌محل «تهرانسر» که «محرم» پارسال، متحد و همدل شدند و تصمیم گرفتند تا در مناسبت‌های مختلف، غذای نذری پخت کنند و به دست نیازمندان و ایتام برسانند. به قول خودشان با دست خالی و با توکل به خدا و توسل به امام «حسین» (ع) و حضرت «زینب» (س) کار را آغاز کردند، اما همه چیز زود جفت و جور شد و در همین یکسال، هزاران پرس غذا را در آشپزخانه‌ای که برای این منظور تدارک دیده‌اند، پخته‌اند و توزیع کرده‌اند. کار و مسیر خیری که همچنان ادامه دارد.
«حسن طالب لو»، بانی این کار خیر است. از ابتدا هم ایده پخت غذا و کمک به نیازمندان هم به ذهن او رسید و بچه‌محل‌ها را دور هم جمع کرد تا این گروه خیریه جوان پا بگیرد. طالب لو، داستان شکل گرفتن گروه خیریه‌ای که نامش را «موکب حضرت زینب(س)» گذاشته‌اند این‌گونه تعریف می‌کند: «ما از سالهای پیش هیئت می‌رفتیم تا اینکه محرم پارسال تصمیم گرفتیم در مناسبت‌های مختلف مذهبی چه اعیاد و چه عزاداری‌ها، غذای نذری پخت کنیم و به دست ایتام و نیازمندان برسانیم.
اکیپ و اعضای اصلی و اولیه گروه ۱۰ نفرند، اما به مرور تعداد بچه‌هایی که مشارکت دارند و به اصطلاح پای کارند، زیاد شد و بعضی وقت‌ها که غذای نذری پخت می‌کنیم، تعداد بچه‌هایی که مشارکت دارند و یک گوشه کار را می‌گیرند به ۲۰ نفر هم می‌رسد. چند خیر به ما کمک می‌کنند از جمله خیری که خانه‌ای را در اختیارمان قرارداده تا آشپزخانه را در آنجا برپا کنیم. دوستان و رفقا و آشنایان و همسایه‌ها و در برخی موارد افرادی که ما اصلاً آنها را نمی‌شناسیم هم از گوشه و کنار کمک می‌کنند. یکی برنج می‌آورد، یکی مرغ و گوشت و خلاصه به لطف و کرم خدا و ائمه(ع)، هیچ‌وقت درنمانده‌ایم و تعداد و مقدار این کمک‌ها به مرور بیشتر هم شده است.»
می آیند و ماندگار می شوند
آنها در همین مدت کم که از فعالیت‌شان می‌گذرد، هزاران پرس غذای نذری تهیه و توزیع کرده‌اند. طالب لو می‌گوید: «ابتدا کارمان را از تعداد کم آغاز کردیم و تنها ۳۰۰ تا ۴۰۰ پرس غذا پختیم و توزیع شد. به مرور این تعداد افزایش پیدا کرد و میانگین بین ۷۰۰ تا ۹۰۰ پرس غذا توزیع می‌کنیم. خدا را شکر توانستیم علاوه بر ماه محرم و «اربعین» در مناسبت‌های دیگری مانند ایام «فاطمیه»، ماه مبارک «رمضان» و «نیمه شعبان» هم پخت و توزیع غذای نذری داشته باشیم. خدا را شکر که تا به امروز حدود ۱۰ تا ۱۵ هزار پرس غذا تهیه کرده‌ایم و به دست ایتام و نیازمندان رساندیم.
صفر تا ۱۰۰ کار هم به همت خودمان انجام می‌شود، از پخت غذا تا بسته‌بندی و گرفتن وانت و بردن آنها به نقاط مختلف برای توزیع و رساندن به دست نیازمندان. به لطف خدا و کرم امام حسین(ع)، این دیگی که برپا کرده‌ایم پاگیر است و هرکسی که یکبار می‌آید، ماندگار می‌شود و تعداد آنهایی که نذری می‌دهند و مقدار نذری‌ها هم هر دفعه بیشتر می‌شود.»
مشکلات اقتصادی نمی‌تواند مانع شود
طالب لو بر تداوم این مسیر با وجود مشکلات اقتصادی تأکید می‌کند: «در شرایطی کار را آغاز کردیم که کار و کاسبی خودم خوب نبود و دست‌مان هم خالی بود. من یک جوان ۳۳ ساله هستم. بدون هیچ پشتوانه مالی کار را آغاز کردیم و تنها با توکل بر خدا و توسل به امام حسین(ع) شروع کردیم و همه چیز جور شد.
دیگ جور شد، آشپزخانه جور شد و گوشت و مرغ و برنج و خیّر هم جور شد. همان موقع خیلی‌ها می‌گفتند به جای پختن غذا پول جمع کنیم یا ارزاق توزیع کنیم و این کارسخت است، اما من باور دارم اگر با خلوص نیت جلو برویم، امام حسین کمک می‌کند و همه چیز جور می‌شود و خودش هوایت را دارد. یکبار که برای توزیع غذا به «احمدآباد مستوفی» رفته بودیم، یک کارتن‌خواب، کلی دعایمان کرد و گفت ۷ـ ۸ ماه بود که به گوشت لب نزده بود.
از این چند هزار پرس غذا که توزیع کرده‌ایم اگر تنها یک نفر مانند این بنده خدا هم دعایمان کند، برایمان کافی است. مشکلات اقتصادی هرچقدر زیاد شود شاید تعداد غدایی که پخت می‌کنیم کم شود یا غذای ساده‌تری تهیه کنیم، اما این کار و این آشپزخانه را تعطیل نخواهیم کرد.»
منبع:کارگر انلاین
گزارش خطا
