۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۰ : ۰۲
پیش از این، چنین اظهاراتی صریح را در باب مکاشفه، از نورعلی تابنده سراغ نداریم و این نخستینبار بود که قطب سالخورده فرقه گنابادی در سخنان خود، مدعی این موضوع شد؛ امری که از سوی نزدیکان و مدیران رسانهای فرقه ـ در نوعی مصلحتاندیشی ـ مسکوت باقی ماند و به تعبیر بهتر، مشمول قاعده خودسانسوری شد.
دیگر اظهارات جنجالی تابنده در این روز به تفسیرهای وی از حوادث غائله گلستان هفتم بازمیگردد که طی آن ـ در لفافه ـ به تخطئه دراویش افراطی پرداخته و عامل اغتشاشات را متوجه عناصر بیرونی، بهویژه متولیان نظم و امنیت میسازد: «در همین واقعه اول اسفند، من... همان شب قبل... خواستم بین اینها که از روی خلوصنیت آمده بودند... و اولیای امور تلفیق کنم، هرچه صحبت میکردم، تقریباً به یک نتیجهای هم رسیده بودند... همانهایی هم آمده بودند برای اصلاح، بیشتر موجب تشویق شلوغی شدند... تحریک کردند عدهای از فقرا را... و تحریک واقعی از جانب آنها بود. البته مأمور انتظامی موظف است وظایفی را انجام دهد، ولی کاری که کردند این بود که وظیفه معمولی را برخلاف اصل عدالت و مهربانی [قرار دادند]... آن غوغایی که شب شد، اصلاً به ما درویشها ارتباطی نداشت... مسلماً یک عدهای کارشکنی و خرابکاری کردند... چهها کردند و چرا کردند، مسلماً دشمن ما بود.»
به این ترتیب، رئیس فرقه گنابادی در سالگرد غائله تأسفبار گلستان هفتم که به شهادت چند تن از پرسنل نیروی انتظامی و بسیج، از میان رفتن نظم، تهدید امنیت عمومی و خسارات مادی و معنوی بسیار انجامید، مواضعی تازه اتخاذ کرده، به تفسیر واقعه از دیدگاه خود میپردازد؛ دیدگاهی که اقدامات افراطیون در آن، جایی ندارد و عناصر بیرونی، مسبب «تحریک» دراویش، بیان میشود.
این اظهارات تابنده با روند رو به بهبود و مستولی شدن آرامش نسبی بر فرقه گنابادی در طول سال گذشته، در تناقض قرار دارد. شاید به همین خاطر است که مشاوران و بزرگان دراویش، سعی در مسکوت قرار دادن آن داشتهاند و جزییاتی از این بخش از سخنان تابنده در رسانههای فرقه منتشر نشد.
پینوشت:
۱. سخنرانی میان جمعی از فقرا (دروایش) ۱۰ اسفند ۱۳۹۷.
منبع:فارس