۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۷ : ۱۹
ایشان ادامه دادند: ما در قرآن یك اصل كلی داریم كه «ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ»؛ این فتح و پیروزی از ناحیه ذات اقدس الهی است، ما خدا را شاكریم كه این خطر به خود خطرآفرین برگشت.
معظم له با تبریک این پیروزی تاریخی ابراز داشتند: این نعمت بزرگ را هم به نظاممان، به رهبرمان، به مسئولین، به فرد فرد عزیزان و فداكاران این مرز و بوم مخصوصاً به خانوادههای معزّز و معظّم شهدای حرم تبریك و تهنیت عرض میكنیم.
حضرت آیت الله جوادی آملی به آیات نصر در قرآن کریم اشاره کردند و اذعان داشتند: این نكته را باید بدانیم، هر اندازه ارتباط ما به وجه الله قویتر باشد ارتباط خدا نیز با ما بیشتر است، وقتی که ما سعی میكنیم دین خدا را یاری كنیم، خدا هم میفرماید: « إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ ینْصُرْكُمْ» خدا میشود ناصرِ ما، نصرت این است كه یك بخشی از كار به دوش خود ماست، ما باید انجام بدهیم و آن تتمیم و تكمیل را خدا به عهده میگیرد. از این قویتر اگر ارتباطمان را با اخلاص و تلاش و كوشش بیشتر كنیم و رابطهمان را با خدا نزدیكتر كنیم، این نصرت به ولایت تبدیل میشود! این میشود ولی، فرق جوهری ناصر و ولی این است كه در نصرت، یك بخش كار را خود این شخص انجام میدهد، تتمیمش را به عهده آن كمك، معین، معاون و ناصر خواهد بود اما در ولایت، ولیّ همه كارهای مولّیعلیه را به عهده دارد؛ اگر یك نوجوانی بخشی از كارها را خود به عهده بگیرد و بخشی از كارها را پدر كمك بكند میگویند پدر، ناصر این پسر است، اما یك كودك نوزاد همه كارهای او را پدر و مادر به عهده دارند اینجا ولی او هستند نه اینكه بخشی از كارها را كودك بكند بخشی از كارها را مادر یا پدر، در اینجا ولیّ، همه كارها را به عهده دارد، پس ولایت، قویتر از نصرت است.
ایشان خاطرنشان کردند: در مسئله نصرت دارد كه «وَ ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمی» اگر این تعبیر به همین صورت بود «و ما رمیت و لكن الله رمی» میشد ولایت، اما این «إِذْ رَمَیتَ» را قرآن اضافه كرده و فرمود آن وقتی كه تو انداختی، در حقیقت دیگری انداخت «وَ ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمی»، در حقیقت این «إِذْ رَمَیتَ» یك تأثیر كلیدی دارد. مثل اینكه فرمود: «قاتِلُوهُمْ یعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیدیكُمْ» این از نصرت قویتر است و فاصله نصرت و ولایت را دارد تأمین میكند، می فرماید خدا با دستِ شما آنها را عذاب میكند، پس ما یك «وَ ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمی» داریم، یك «قاتِلُوهُمْ یعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیدیكُمْ»، یك وقت هم خدا بیپرده سخن میگوید، میفرماید: «فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ» همه را میزند كنار میگوید من میداندار بودم، این دقیقتر و غنیتر و دشوارتر از «ما رَمَیتَ إِذْ رَمَیتَ» است، دقیقتر از «قاتِلُوهُمْ یعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیدیكُمْ» است؛ این میشود توحیدِ ناب، اگر یك رزمندهای به جایی برسد كه بگوید: (ما بنا من نعمة فمنك) این آیه را خوب درك میكند «فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ».
معظم له تصریح داشتند: این عزیزان ما، این مدافعان حرم و این سرداران ما مخصوصاً این برادر عزیز و كریم و مهربان و محبوب ما، جناب سردار قاسم سلیمانی (حفظه الله، نصره الله، ایّده الله) انشاءالله به اینجا رسیده است كه در آن نامهای كه به مقام معظم رهبری نوشتهاند خاضعانه كلّ این فتح و پیروزی را به ذات اقدس الهی نسبت دادند، این معنا و تأثیر دعاست.
حضرت آیت الله جوادی آملی داعش را برانگیزختهشده استكبار و صهیونیست دانستند و اظهار داشتند: همه این كشورهای عراق، سوریه و بخشی از ایران و همسایههای این كشورها، هیچ كدام این فكر را نمیكردند كه این خوارج بدخیمِ برانگیزختهشده استكبار و صهیونیسم به ذلیلترین وجه از این كشورها طرد شوند. كه امیدواریم ذات اقدس الهی اینها را به عذاب الیم در دنیا و آخرت معذّب بفرماید!
ایشان با تاکید بر هوشیاری همیشگی نسبت به توطئه های دشمن بیان داشتند: ما ضمن تبریك و تقدیر به همه عزیزان این نكته را هم عرض میكنیم که یك بیان نورانی قرآن كریم به وجود مبارك پیغمبر(ص) دارد، فرمود رسول من! حالا درست است در فلان جبهه پیروز شدی اما «لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلی خائِنَةٍ مِنْهُمْ»، درباره همین صهیونیستها فرمود اینها هر روز نقشه میكشند، بنابراین هم باید شاكر بود و سجده در پیشگاه ذات اقدس الهی كرد، هم باید همواره هوشیار بود.
معظم له با یادآوری جمله معروف امام(ره) در خصوص رزمندگان اسلام اظهار داشتند: چنین پیروزیای، رزمندگان اسلام در زمان دفاع مقدس هشت ساله داشتند، امام(ره) یك پیامی داد و فرمود «من آن دستهای مجاهدانی را میبوسم كه بالای آن دستها، دست خداست» یعنی دست خدا را من دارم میبوسم «یدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیدیهِمْ» این جمله از غنیترین و قویترین نكات عرفانی است كه امام فرمود، این بیان توحیدی است؛ یعنی دست خدا كه بالای دست این رزمندگان است میبوسم، البته آن دست بوسیدنی است! الآن ما هم كه امّت آن امام(رضوان الله تعالی علیه) هستیم دست مدافعان حرم و آن مدافعانی را میبوسیم كه دست خدا، بالای دست آنهاست.