۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۶ : ۲۰
هاشم جعفری معیری در سال 1332 ، پس از موفقیت در كنكور سراسری دانشگاه برای تحصیل در رشته طب به دانشگاه تبریز رفت.
شهید حدود 17 سال به عنوان پزشك عمومی بهداری خلخال، رئیس درمانگاه خلخال،
كفیل بهداری آذرشهر ، رئیس بهداری آذرشهر، پزشك بهداری دماوند و رئیس
بهداری میانه در وزارت بهداری مشغول خدمت به هموطنان بود اما پس از آن به
دلیل فاسد بودن نظام اداری وقت، تصمیم گرفت از خدمات دولتی استعفا دهد و با
زحمت زیاد بازنشسته شد.
افزایش مبارزات سهمگین مردم انقلابی ایران اسلامی علیه دیكتاتوری پهلوی
بازنشستگی
او مصادف شد با افزایش مبارزات سهمگین مردم انقلابی ایران اسلامی علیه
دیكتاتوری پهلوی، بنابراین وی فرصت یافت با عزمی راسخ به پیروی از نهضت
عاشورایی بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ایران، به مبارزه با مظاهر ظلم و
ستم بپردازد.
با تبعید حضرت امام راحل به پاریس، وی در شكلدهی مبارزات خودجوش مردم انقلابی نقش بهسزایی ایفا نمود.
مسئولیت اجتماعی و سیاسی شهید دكتر جعفری معیری پس از پیروزی انقلاب
اسلامی به نحو چشمگیری افزایش یافت. با توجه به نیازهای مردم و تكلیفی كه
رهبر كبیر انقلاب برای حضور آحاد مردم در صحنههای مختلف معین فرموده بودند
وی نیز با اشتیاق كامل به جمع دوستان درآمد و منشاء خدمات فراوانی شد.
شهید
معیری پس از ساماندهی نظام اداری و درمانی سازمانهای تابعه وزارت بهداری
در سال 1358 به عنوان مدیركل بهداری استان تهران مشغول به خدمت شد و در
25/8/1359 به عنوان رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل سازمان تأمین اجتماعی
منصوب گردید. وی در ادامه بیست و هشتم اسفند سال 1359 ه.ش به عنوان معاون
امور درمانی وزارت بهداشت مشغول به كار شد.
همسر شهید در خصوص اخلاق و نوع برخورد شهید با اهل خانه چنین
میگوید: « او مردی مهربان بود و با كوچك و بزرگ رفتاری معقول داشت. هیچ
وقت به دروغ متوسل نمیشد و خشم خود را فرو میخورد. همیشه توصیه میكرد كه
در كارها به خدا توكل داشته باشیدكه در این راه هیچ وقت درنخواهید ماند.
چنانچه [ خانواده] با مشكلاتی روبرو میشدند میگفت: خداوند بندگانش را
امتحان میكند و ما به مرحله آزمایش رسیدهایم و باید صبر داشته باشیم ...
تا از بوتهی امتحان [ سربلند] بیرون آئیم»
هاشم جعفری معیری پس از تأسیس حزب جمهوری اسلامی تا لحظه شهادت به
همكاری با این تشكیلات انقلابی و اسلامی ادامه داد و در هفتم تیرسال 1360
به همراه 72 یار انقلاب به شهادت رسید.