امیدوارم که شاعران آیینی به ناکجا آباد نرسند

یکی از دغدغه‌های استاد سازگار قصیده خوانی مداحان است. متاسفانه امروزه شورخوانی به جای قصیده خوانی رواج پیدا کرده و شور جای شعور را در هیات گرفته است. مهم رساندن پیام کربلا، معارف اهل بیت (ع) و ... به گوش مستمع است.

این مداح با بیان اینکه همه اتفاقات کربلا واقعه عاشورا نیست، عنوان کرد: اگر ما به عمق واقعه کربلا ، رشادت ها و فداکاری های اهل بیت (ع) پی ببریم، چیزی جز حماسه‌خوانی، رجزخوانی و شجاعت این خاندان نمی بینیم.

مرادی با اشاره به دو جلد از کتاب محمدرضا سنگری درخصوص تشریح جزئیات واقعه کربلا تصریح کرد: خیلی ها در بحث واقعه عاشورا نمی‌دانند آشپز کربلا که بوده است. به هر حال قافله‌ای به این گستردگی حتما یک آشپز می‌خواهد و شما با کمی تامل و مطالعه می‌توانید به نام حضرت علی اکبر (ع) برسید.

وی با تاکید بر اینکه امروزه در شعر آیینی اغراق شده است، اظهار داشت: شاعران آیینی شعرهای خود را چکش کاری نمی کنند و هرگاه که ایراداتی را در سبک ادبی و آیینی می‌گیریم، ناراحت می شوند و پای منبر اساتید دیگر می‌نشینند. به قول معروف هرچیزی آدابی دارد و باید پای منبر چند استاد رفت و تلمذ کرد.

مرادی با بیان اینکه از شاگردان استاد حاج میرزا علی آهی بوده است، گفت: طریق امام حسین (ع) مسیر زندگی انسان را آسان می‌کند. خدا رحمت کند حاج میرزا علی آهی را. ایشان همیشه جوانان، شاگردان خود را به طرز صحیح مقتل خوانی، روضه خوانی و مرثیه‌خوانی راهنمایی می کردند.

وی افزود: زمانی که نزد ایشان بودم، از من پرسیدند که موقع مداحی عبا هم به روی دوش می اندازدید؟ و پاسخ من منفی بود. ایشان گفتند چطور می‌شود یک مداح در قد و قامت شعرخوانی برای امام حسین (ع) باشد، اما در اندازه عبا انداختن نباشد؟! شما با انداختن عبا به هنگام مداحی در وهله اول شأنیت خود را بالا می برید و بعد شأنیت اهل بیت (ع) را.

مرادی در پایان یکی از اشعار مرحوم آهی را با همین مضمون خواند:

ای که داری به لب پیام حسین/ ذاکر و پیرو مرام حسین
در مجالس، عبا به دوشافکن/ وقت خواندن به احترام حسین