۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۷ : ۰۹
زمانی که فاطمه بنت اسد(س) از کعبه با امیرالمؤمنین(ع) خارج شد، حضرت به هنگام دیدار پدرشان خوشحال شد و بعد فرمود: «السلام علیک یا أبه و رحمة الله و برکاته»، یعنی: سلام و رحمت خداوند بر تو ای پدر.سپس پیامبر اسلام(ص) وارد شد و به محض ورود، علی(ع) تکانی خورد و بر پیامبر لبخند زد و گفت: «السلام علیک یا رسول الله و رحمة الله و برکاته.» حضرت بعد از کمی مکث این آیات را قرائت کرد: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ- قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ- الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ» و تا آخر آیات قرائت کردند. پیامبر گرامی اسلام(ص) هم بعد از آن فرمودند: حقا که مؤمنین به وسیله تو رستگار شدند.
سپس حضرت علی(ع) دنباله آیات را خواندند تا «أُولئِكَ هُمُ الْوارِثُونَ- الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِیها خالِدُونَ»؛ سپس پیامبر(ص) فرمودند: به خداوند سوگند تو امیر آنانی و با علمت بر آنان حکومت میکنی و آنان مطیع تو خواهند شد. «به خدا سوگند تو راهنمای آنان هستی و به وسیله تو هدایت میشوند؛ قَدْ أَفْلَحُوا بِكَ أَنْتَ وَ اللَّهِ أَمِیرُهُمْ تَمِیرُهُمْ مِنْ عِلْمِكَ فَیَمْتَارُونَ وَ أَنْتَ وَ اللَّهِ دَلِیلُهُمُ وَ بِكَ وَ اللَّهِ یَهْتَدُون.»