آیهها و آینهها؛
رفتنیها و ماندنیها از نگاه مؤلف مفاتیح الجنان
هر کار خیر و عمل نیکی در درگاه الهی مستحق پاداش است، اما برخی از اعمال نیکو بهگونهای است که پس از مرگ نیز بهطور مستمر برای انسان اجر و پاداش دارد، مانند تألیف کتاب های ارزشمند که سالها مورداستفاده مسلمین قرار گرفته و از آن بهرهمند می شوند.
عقیق:آیه:
خداوند متعال در قرآن میفرماید:
وَٱلْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ قلم/1
سوگند به قلم و آنچه مینویسند
آینه:
حکایت؛ مرحوم محدث قمی صاحب کتاب مفاتیح الجنان عشق زیادی به مطالعه داشت و در این راه موفق بود، هرگاه با دوستانش که از علما بودند به باغی در اطراف مشهد میرفتند، بعد از پذیرایی های معمول بدون استراحت و معطلی به گوشهای خلوت میرفت و مشغول مطالعه میشد.
برخی از تألیفات این مؤلف سخت کوش، یادگار همین اوقات و لحظات و سفرهای کوتاه بوده است، مرحوم محدث قمی عمر بابرکتی داشت و لحظهای از وقتش به هدر نمیرفت و از لحظه لحظه عمرش استفاده میکرد. یکی از دوستانش نقل کرد: تا صرف غذا به پایان میرسید شیخ قلم و کاغذ را برمیداشت و شروع به نوشتن میکرد، هرچه ما میگفتیم حاج شیخ صبر کن قدری صحبت کنیم بعد سراغ کارتان بروید، میفرمود: شما میروید و تنها اینهاست که میمانند.1
پی نوشت:
1. با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل
منبع:حوزه