۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۷ : ۰۴
عقیق: در هشتم شوال سال 1344 هجري
قمري قبرستان بقيع به عنوان مهمترين قبرستان اسلام به دست وهابيون تخريب شد.
در کمتر کشوري به اندازه سرزمين حجاز، آثار مربوط به قرون نخستين اسلام وجود داشته
است؛ چرا که زادگاه اصلي اسلام آنجاست و آثار گرانبهايي از پيشوايان اسلام در جاي
جاي اين سرزمين ديده ميشود. ولي متأسفانه، متعصّبان خشک مغز وهّابي، بيشتر اين
آثار ارزشمند را به بهانه واهي آثار شرک، از ميان بردهاند و کمتر چيزي از اين
آثار پرارزش باقي مانده است. نمونه بارز آن، قبرستان بقيع است. اين قبرستان، مهمترين
قبرستان در اسلام است که بخش مهمي از تاريخ اسلام را در خود جاي داده و کتاب بزرگ
و گويايي از تاريخ مسلمانان به شمار ميآيد.
وضعيت بقيع
قبل از تخريب
تا پيش از تخريب
و ويراني قبور مطهر بقيع توسط وهابيت متعصب كه براساس معتقدات خود، به تخريب
بسياري از آثار تاريخي پرداختند، بر روي قبور پيشوايان و ساير بزرگان اسلام که در
مدينه مدفون بودند گنبدها و بناهايي قرار داشت. ائمه بقيع در بقعه بزرگي که به
طور هشت ضلعي ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفيدکاري شده بود مدفون بودند. پس
از تسلط وهابيون بر مدينه آنها ضمن تخريب قبور، آثاري که بر روي قبور قرار داشت
را نيز از بين بردند. در جريان اين واقعه بارگاه امام حسن مجتبي (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمدباقر (ع) و امام جعفر
صادق(ع) ويران شد. آنان اضافه بر قبور مطهر ائمه معصومين (ع)، ديگر قبور را هم
تخريب كردند كه عبارتند از: قبر منسوب به فاطمه زهرا (س)، عبدالله بن عبدالمطلب و
آمنه پدر و مادر پيامبر اسلام، قبر مطهر فاطمه بنتاسد (ع) مادر اميرالمومنين (ع)،
قبر مطهر حضرت امالبنين (ع)، قبرعباس عموي پيامبر، ابراهيم پسر پيامبر (ع)، قبر
اسماعيل فرزند حضرت صادق (ع)، قبر دختر خواندگان پيامبر (ع)، قبر حليمه سعديه
مرضعه پيامبر (ع) و قبور شهداي زمان پيامبر (ع(
نخستين تخريب
قبور ائمه بقيع
نخستين تخريب
قبور مطهر ائمه بقيع به دست وهابيون سعودي در سال 1220 هجري يعني زمان سقوط دولت
اول سعوديها توسط حكومت عثماني روي داد، پس از اين واقعه تاريخي - اسلامي با
سرمايهگذاري مسلمانان شيعه و به كار بردن امكانات ويژهاي، مراقد تخريب شده به
زيباترين شكل بازسازي شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقيع به يكي از زيباترين مراقد
زيارتي و در واقع مكان زيارتي - سياحتي مسلمانان تبديل شد.
دومين
تخريب بقيع
دومين و در واقع
دردناكترين حادثه تاريخي - اسلامي معاصر به هشتم شوال سال 1344 و پس از روي كار
آمدن سومين حكومت وهابي عربستان مربوط ميشود؛ سالي كه وهابيون به فتواي سران خود
مبني بر اهانت و تحقير مقدسات شيعه، مراقد مطهر ائمه و اهلبيت پيامبر(ص) را مورد
دومين هجوم وحشيانه خود قراردادند و بقيع را به مقبرهاي ويران شده و در واقع
مهجور و ناشناخته تبديل كردند.
تخريب قبور در
مكه، مدينه، جده و كربلا
وهابيون در سال
1343 هجري قمري در مكه گنبدهاي قبر حضرت عبدالمطلب (ع)، ابيطالب (ع)،
خديجه (ع) و زادگاه پيامبر (ع) و فاطمه زهرا (ع) و "خيزران" عبادتگاه سري
پيامبر (ع) را با خاك يكسان كردند و در جده نيز قبر "حوا" و ديگر قبور را
تخريب كردند. در مدينه نيز گنبد منور نبوي را به توپ بستند، ولي از ترس مسلمانان،
قبر شريف نبوي را تخريب نكردند آنها همچنين در شوال 1343 با تخريب قبور مطهر ائمه
بقيع (ع) اشياء نفيس و با ارزش آن قبور مطهر را به يغما بردند و قبر حضرت حمزه (ع)
و شهداي احد را با خاك يكسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر پيامبر
(ع) و ديگر قبور را هم خراب كردند.
وهابيون متعصب در
همان سال به كربلاي معلي حمله كردند و ضريح مطهرحضرت امام حسين(ع) را كندند و
جواهرات و اشياء نفيس حرم مطهر را كه اكثرا از هداياي سلاطين و بسيار ارزشمند و
گرانبها بود، غارت كردند و قريب به 7000 نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را
كشتند. سپس به سمت نجف رفتند كه موفق به غارت نشدند و شكست خورده برگشتند.
منابع:
ناصر مکارم
شيرازي، وهابيت بر سر دوراهي
جعفر سبحاني،
آيين وهابيت
اصغر قائدان،
تاريخ و آثار اسلامي مکه مکرمه و مدينه منوره
علي اصغر رضواني،
شيعه شناسي و پاسخ به شبهات