کد خبر : ۷۳۲۱۲
تاریخ انتشار : ۲۵ فروردين ۱۳۹۵ - ۲۰:۰۹

بهترین عکسی که در عمرم گرفتم+تصویر

صبح یکی از روزهای بهمن ۱۳۶۶ در منطقه ماووت عراق، خنثی‌سازی یک میدان مین به جامانده پشت خط را به ما مأموریت دادند. هر کدام از ما سه نفر، یک ردیف مین از نوع قمقمه‌ای را انتخاب کردیم و مشغول خنثی‌سازی شدیم.

عقیق:آنچه خواهید خواند روایتی است از به ثبت رسیدن یک عکس در لحظه ای که پای یک تخریبچی بر اثر انفجار مین مجروح می‌شود. این رزمنده از بچه‌های گردان تخریب لشگر 21 امام رضا(ع) است و محسن متین آن اتفاق را اینگونه نقل می‌کند:

 

اواخر بهمن ماه 1366 در منطقه ماووت عراق، یک روز صبح به من (نفر سمت چپ عکس)، شهروز شوریده‌دل و مجید غفاریان برای خنثی‌سازی یک میدان مین به جامانده پشت خط ماموریت دادند. هر کدام از ما سه نفر، یک ردیف مین از نوع قمقمه‌ای را انتخاب کردیم. مشغول خنثی‌سازی شدیم که ناگهان صدای انفجار در ردیف کناری‌ام بلند شد. سرم را که برگرداندم مجید را روی هوا دیدم!

ظاهراً در آن میدان مین یک قسمت از زمین را آب باران شسته و با خود برده بود و مین‌ها را جابجا کرده بود که یکی از این مین‌ها نصیب مجید عزیز شد.

بلافاصله با احتیاط هر دو بالای سر مجید آمدیم. دیدیم پایش روی مین رفته و استخوان مچ پایش بیرون زده است. سریع درخواست آمبولانس کردیم و در این فاصله چند نفر دیگر از بچه‌ها خود را به ما رساندند. توی جیبم یک دوربین کوچک داشتم که فیلم 110 می‌خورد. به یکی از بچه‌ها دادم و توی همان حال و هوا یک عکس بالاسر مجید ـ در حالی که هنوز متوجه درد نشده بود یا شاید هم شده بود و چیزی نمی‌گفت ـ از ما گرفت.  بعدها مجید می‌گفت این بهترین عکس تمام عمرم می‌شود.


منبع:فارس


ارسال نظر
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین