زمینه سازی ظهور و لزوم برنامه ریزی موثر

حجت الاسلام محمدرضا نصوری، معاون تبلیغ و ارتباطات مرکز تخصصی مهدویت در این برنامه به بررسی حوادث روز و شرایط ظهور می پردازد؛

امر ظهور به عنوان سرآغاز بزرگترین تحول جهان آفرینش و امام به عنوان نگین آفرینش است و این امر از طریق اسباب و علل طبیعی شکل می گیرد و ما نیازمند فراهم کردن زمینه های این امر بزرگ هستیم، با بررسی روایات به بعضی از شرایط و مواردی که انسان منتظر باید رعایت کند تا به بسترسازی برای ظهور برسد، دست پیدا خواهیم کرد.

مقصود ما از شرایط ظهور زمینه هایی است که تحقق ظهور امام به آنها بستگی دارد و آن را امر منطقی می سازد و اگر با آن فراهم نشود، ظهور اتفاق نمی افتد این درحالی است که ظهور برای برپایی حکومت عدل جهانی با فراهم شدن این شرایط اتفاق می افتد.  

شرایط ظهور دارای ویژگی هایی است، نخستین ویژگی این است که شرایط باید به طور حتم پیش از ظهور فراهم شود. به عنوان مثال هواپیما برای فرود باید باند آماده ای داشته باشد، دوم اینکه وابستگی ظهور به شرایط است که یک وابستگی واقعی است و اگر نباشد ظهور اتفاق نمی افتد. به طوری که باید همه عموم مردم بخواهند تا بستر آماده شود.  

سومین ویژگی شرایط ظهور این است که باید برای ظهور همه شرایط کنار هم قرار گیرد. بعضی مواقع یار است ولی در جاهای دیگر شرایط مهیا نیست، چهارم اینکه در شرایط نوعی همپوشانی دیگر شرایط وجود دارد. به طوری که یک برنامه و نگاه متعالی و جامع همه فهم کردن شرایط را به وجود می آورد تا تکالیف و وظایف افراد مشخص شود.

ما باید دو مطلب را برای زمینه سازی ظهور جدی بگیریم اولا بعد علمی و بعد عملی را جدی بگیریم. در بعد علمی باید سطح معرفتی خود و جامعه را با محوریت قرآن و عترت ارتقا دهیم. یعنی شریعت و عقلانیت را توامان در نظر بگیریم، اگر در بعد علمی خود را رشد ندهیم، نمی توانیم شبهات، بدعت ها و تطبیق ها را تشخیص دهیم. اینجاست که نگاه عالمانه نخواهیم داشت.

بعد عملی یعنی در فضای جامعه بی تفاوت نباشیم. باید زمینه ای فراهم کنیم که ظهور حجت خدا را مهیا کنیم، نگاهمان در زمینه سازی جدیت داشته باشد، اگر شبهه و انحرافی است، باید پاسخ داده شود و نگاه ما به دین باید همه جانبه باشد.

نکته بعد اینکه برای زمینه سازی خودسازی کنیم. طوری که جامعه را متحول کند و ترک گناه و انجام واجبات روح حاکم بر جامعه قرار باشد، جامعه در مسیر عدالت، ترک گناه و احترام متقابل انسان ها باشد، در این باره باید برنامه جامع داشته باشیم.

پیامبر(ص) و ائمه آیات الهی را در حد فهم مردم بیان کردند که حضرت بعد از ظهور به سنت پیامبر(ص) عمل می کند. پس باید الان بستر جامعه را برای فهم این مفهوم مهیا کنیم.

در بعد اعتقادی زمینه سازی حضرت، انسان باید در تمام شئونات زندگی خدامحوری داشته باشد، امام صادق(ع) می فرمایند: کسانی که در همه حال منتظر ظهور هستند، مردانی هستند که دل هاشان مانند پاره های آهن است ... انسان ها باید اخلاص واقعی داشته باشند، در مسیر الهی قرار بگیرند.

گام بعدی بعد از شناخت نسبت به خدا شناخت نسبت به امام است. انسان باید به معرفت واقعی نسبت به امام برسد، امام صادق(ع) می فرمایند: امام زمان خود را بشناس که اگر شناختی پیش افتادن و تاخیر امر ظهور آسیبی به تو نمی زند و هر کس امام خود را بشناسد، مانند کسی است که در خیمه امام است، اگر شناخت نسبت به امام بالا برود، یک نوع بسترسازی برای ظهور اتفاق می افتد. همانطور که دریچه ورود معرفت دین، معرفت امام زمان است.

اخلاق فردی و اجتماعی در کنار هم مفید هستند، در بعد فردی ایمان و تقوا در زندگی داشته باشیم، بصیرت دینی خود را ارتقا دهیم، یاد خدا، مرگ، قیامت و انس با قرآن را جدی بگیریم، انس با مسجد و عبادت را جدی بگیریم، به آداب و سنن دینی تعهد داشته باشیم، عهد ببندیم با حضرت بیعت کنیم، اخلاص و قناعت را رشد دهیم، صبر، حفظ زبان، طهارت قلبی و همدلی با اهل بیت(ع) و محاسبه نفس کنیم، این نگاه ها منجر به روحیه اطاعت پذیری می شود.

در بعد مسائل اجتماعی صدق و امانت، محبت به یکدیگر، وفای به عهد با خدا و اهل بیت(ع) و مردم، وحدت و همستگی، عمل به تکلیف و عفاف و حجاب نیز بسیار مهم است. به طوری که توجه به ابعاد فردی و اجتماعی باعث بسترسازی شده و الگو برای عصر غیبت ایجاد می شود.

اساسی ترین ویژگی در بحث رفتار آمادگی برای ظهور است و زمینه سازان می دانند که محبوب ترین کارها نزد امام، انجام واجبات دینی و ترک محرمات است که از بهترین لذت های زندگی می باشد، امام صادق(ع) می فرمایند: برای صاحب این امر غیبتی است. پس باید انسان ها در این زمان تقوا پیشه کنند و به دین خدا چنگ بزنند.

کسانی که آمادگی روحی و روانی بالایی نداشته نباشند، یار خوبی برای حضرت نیستند و زیر کمترین فشار خم می شوند، این درحالی است که در بسترسازی ظهور توجه و رعایت آموزه های اخلاقی اهمیت بسیاری دارد، ولایت مداری، کسب مال حلال، تولی و تبری نیز مهم است، اگر این نگاه را سرعت دهیم، توجه به اخلاق مهدوی ارتقا پیدا می کند و تربیت نسل منتظر صورت می گیرد.

در نگاه کلی باید در زمینه سازی ظهور طرح، برنامه و رهبری داشته باشیم، باید آمادگی در خود ایجاد کنیم زیرا امام عصر(ع) یار مطیع، شجاع، صبور و متحد می خواهد که چه ظهور اتفاق بیفتد چه نیفتد، وظایف خود را انجام دهد.

منبع:شبستان