۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۷ : ۲۲
پاسخ هایی خواندنی از امام موسی کاظم(ع)
با بررسی زندگی ائمه اطهار (ع) به نیکی روشن می شود که آنان به عالم غیب دسترسی داشته و از منبع علم و قدرت الهی بهره فراوانی برده‌اند، چنانکه وسعت علم ائمه تنها به قدر جهان مادّی نیست، بلکه در عالَم ملکوت هم جایگاهی رفیع دارد؛ چنانکه امام موسی کاظم (ع) با پاسخ هایی به جا به پرسش های برادر خویش به اثبات این امر پرداختند.
عقیق: در این باره نقل شده است که علي بن جعفر بن محمد می گويد: از برادر خود موسي بن جعفر (ع) پرسيدم: آیا شخص مي‌تواند با آب دهان خود چيزي را كه در لباسش هست بشويد؟فرمود: «لا بأس؛ اشكالي ندارد».
پرسيدم: از لباسي كه مي‌افتد در محل چهارپايان و برخورد به ادرار مي‌كند چه بايد كرد؟ فرمود: اگر چيزي به آن چسبيده باشد بايد بشويد اما اگر خشك باشد اشكالي ندارد.
پرسيدم: مي‌توان در رختخواب يهودي خوابيد؟ فرمود: «لا بأس؛ اشكالي ندارد».
پرسيدم: مرد مي‌تواند ريش خود را بگيرد و كم كند؟ فرمود: از دو طرف چهره‌اش مي‌تواند اما از جلوش نه.
پرسيدم: شارب كوتاه كردن سنت است يا نه؟ فرمود: «آري».
پرسيدم: پوشيدن پوست سمور و سنجاب و روباه كوچك و قاقم چگونه است؟ فرمود: اشكالي ندارد ولی نمي‌تواند نماز با آن خواند.
پرسيدم: در ظرفي كه شراب خورده اند مي توان آب آشاميد قدح چوبي يا ظرف شراب؟ فرمود: وقتي شسته شود اشكالي ندارد.
پرسيدم: شخصي در محلي غسل جنابت مي‌كند يا ادرار مي‌نمايد بعد خشك مي‌شود، مي‌تواند آنجا را فرش كند؟ فرمود: آري در صورتي كه خشك شده باشد.
پرسيدم: شخصي پيراهني دارد كه جنابت به آن رسيده و آن را نشسته مي‌تواند در آن بخوابد؟ فرمود: يكره؛ مكروه است.
پرسيدم: مرد در جامه‌ي خود عرق مي‌كند، مي‌داند كه در آن جنابت است چه بايد بكند؟ مي‌تواند قبل از شستشو نماز بخواند؟ فرمود: اگر بداند وقتي عرق مي‌كند از آن جنابت به بدنش مي‌رسد بايد بشويد آنچه به بدنش رسيده، اما اگر بداند كه به بدنش رسيده ولي محل آن را نداند بايد تمام بدنش را بشويد.
پرسيدم: شخص مي‌تواند قرآن را بنويسد روي لوح يا صفحه بدون وضو؟ فرمود: اشكالي ندارد.
پرسيدم: يهودي و نصراني دست در آب فرو مي‌برند، آيا مي‌توان از آن وضو گرفت؟ فرمود: نه، مگر مضطر باشد.
پرسيدم: فردی از دملش چرك مي‌آيد، چه كار باید کند؟ فرمود: اگر غليظ است و خون به همراه دارد در هر شبانه دو بار مي شويد صبح و شب وضو را باطل نمي‌كند، اگر به لباس به اندازه يك دينار خون رسيده، آن را بشويد، در آن جامه نماز نخواند مگر بعد از شستن.
پرسيدم: شخصي در طشت ادرار مي‌كند، مي‌تواند در آن وضو بگيرد؟ فرمود: اگر بعد از ادرار شسته شود اشكال ندارد.
پرسيدم: مردي حجامت كرده و خون به لباسش رسيده. نمي‌داند تا فردا چه كار بايد بكند؟ فرمود: اگر ديده و نشسته بايد آنچه نماز در آن حال خوانده قضا كند. چيزي كم ننمايد اگر ديده و شروع به نماز كند، بعد همين نماز را قضا نمايد.
پرسيدم: شخص مي‌تواند براي غسل جنابت در باران بايستد تا روي سر و بدنش جاري شود، با اينكه مي‌تواند با آب ديگري غسل كند؟ فرمود: اگر غسل مي‌كند همان طور كه با آب غسل مي‌كند كافي است جز اينكه شايسته است مضمضه و استنشاق كند و دست بكشد به جايي از بدنش كه دست مي‌رسد.
پرسيدم: شخصي مبتلا به جنابت مي‌شود، آب ندارد. باران مي‌آيد، آيا همان باران كافي است يا بايد تيمم نمايد؟ فرمود: اگر بشويد كافي است از تيمم.
پرسيدم: چهارپا ادرار مي‌كند. ادرارش به مسجد يا ديوار مي‌رسد. مي‌توان نماز خواند در آنجا قبل از شستن؟ فرمود:خشك باشد اشكالي ندارد.
پرسيدم: آب زيادي گوسفند، گاو، شتر را مي‌توان آشاميد و وضو گرفت؟ فرمود: اشكالي ندارد.
پرسيدم: موش به لباس مي‌خورد مي‌توان با آن نماز خواند؟ فرمود: اگر موش تر نباشد اشكالي ندارد و اگر تر باشد بشوي به جايي كه با لباس برخورد كرده. سگ هم همين طور است.
پرسيدم: موش و مرغ و كبوتر و نظائر آن‌ها پا مي‌گذارد روي مدفوع بعد روي لباس مي‌روند، بايد شست؟ فرمود: اگر چيزي ديده شود از آثار پاي آن‌ها بشوي و گرنه اشكالي ندارد.
پرسيدم: عقرب و سوسك و پشه، آن‌ها در خم يا كوزه مي‌ميرند. مي‌توان از آن وضو گرفت؟ فرمود: اشكالي ندارد.
پرسيدم: موشي در چاهي افتاده و مرده است. مي‌توان با آن آب وضو گرفت؟ فرمود: هفت دلو از چاه آب بكش، بعد وضو بگيرد، اشكالي ندارد.
پرسيدم: موشي در چاهي افتاده، بيرون آورده‌اند كه تكه تكه شده، مي‌توان وضو گرفت از آب چاه؟ فرمود: بيست دلو مي‌كشي وقتي قطعه قطعه شد بعد وضو مي‌گيري. اشكال ندارد.
پرسيدم: بچه‌اي ادرار كرده در چاهي. مي‌توان از آن آب وضو گرفت؟ فرمود: تمام آب را بايد آب كشيد.
پرسيدم: در چاهي شراب ريخته آیا مي‌توان وضو گرفت از آن آب؟ فرمود: صحيح نيست مگر همه آب را بكشند.
پی نوشت ها:
1-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج10: 291.
*زکی زاده رنانی، ششصد و پنجاه و پنج پرسش در محضر امام موسی کاظم (ع): 42-44، 154.
منبع:قدس
211008
گزارش خطا
