۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۲ : ۱۰
به مناسبت 21 محرم سالروز وفات «علامه حلی»
صاحب قلمی که عَلَم شیعه را در ایران بر افراشت+اینفوگرافی
امروز سالروز وفات عالمی است که وی را بنیانگذار فقه شیعی نامیده اند. شخصی که علما با به زبان آوردن کلمه ی "علامه" نام او را در ذهن تداعی می کنند.
عقیق: علامه حلی فقیهی متکلم بود که در ميان فقهای شيعه نخستين كسی است كه سند روايات را به چهار دسته صحيح، موثق، حسن و ضعيف تقسيم كرد و با نقل اقوال مذاهب همراه با دليل سعی كرد كه درستی انديشه و آرای شيعه را به منصه ظهور برساند، به طوری كه حق بزرگی بر شيعه اماميه دارد، زيرا وی با زبان و بيان و تدريس و تاليف خود خدمتی بسيار بزرگ به مذهب شيعه نمود.علامه حلی با تأثير بر پادشاه مغول به نام «اولجايتو» كه پس از اسلام آوردن با 73 فرقه مواجه شده بود و مردد بين مذهب شيعه و سنی بود، باعث شد در آن زمان و شرايط سخت در مناظره با علمای اهل سنت به پيروزي برسد كه در نهايت، «اولجايتو» تشيع را برگزيد و حتی نام خود را به نام «محمد خدابنده» تغییر داد.
مناظره علامه حلی با سید موصلی
در یکی از روزها، علمای بزرگ اهل تسنن، در مجلس شاه خدابنده، اجتماع کرده بودند، علامه حلی نیز طبق دعوت شاه، وارد آن مجلس شد، مناظرات متعددی بین علما، به طور آزاد انجام شد، از جمله اینکه :
سید موصلی (که از علمای بزرگ اهل تسنن بود) به علامه حلّی گفت: «دلیل بر جواز صلوات بر غیر پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ چیست؟» علامه، بی‌درنگ این آیه را خواند:
« الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَهٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون،َ أُولئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَهٌ…؛
به استقامت کنندگان بشارت بده ـ آنها که هرگاه مصیبتی به آنها می‌رسد، می‌گویند: ما از آن خدا هستیم، و به سوی او باز می‌گردیم ـ اینها همان‌ها هستند که صلوات و رحمت خداوند شامل حالشان شده است.» بقره ۱۵۵ تا ۱۵۷
سید موصلی از روی بی‌اعتنایی گفت: بر غیر پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ (یعنی امامان معصوم) چه مصیبتی وارد شده است که سزاوار صلوات باشند؟!
علامه بی‌درنگ جواب داد: «از سخت‌ترین و جانکاه‌ترین مصائب آنها اینکه: از نواده‌های آنها شخصی مثل تو به وجود آمده که منافقان مشمول عذاب را بر آل رسول ـ صلّی الله علیه و آله ـ مقدم می‌دارد». حاضران از حاضرجوابی علامه تعجب کردند
برای دریافت اینفوگرافی در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید
علامه پس از مرگ سلطان محمد خدابنده در سال ۷۱۶ قمری به شهر حله بازمی‌گردد و تا آخر عمر در آنجا اقامت می‌کند و سرانجام در ۲۱ محرم ۷۲۶ قمری در سن ۷۸ سالگی از دنیا می‌رود و در حرم امام اول شیعیان به خاک سپرده می‌شود. (از ایوان طلای امیرالمومنین دربی به رواق علوی گشوده می‌شود که پس از ورود به سمت راست حجره کوچک دارای پنجره فولادی مدفن مخصوص علامه حلی است
شماره 2 مقبره علامه حلی و آيت الله سيد مصطفی
منبع:فرهنگ
گزارش خطا
