۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۸ : ۱۴
عقیق: عبدالرحمن بن كثير
به نقل از جعفربن محمّد به نقل از پدرش به نقل از جدّش به نقل از حسن بن على عليهالسلامـ
در بيان آيه شريفه «نَدْعُ اَبْناءَنا وَاَبناءَكم...»ـ: پيامبر صليالله عليه و
آله خارج شد در حالى كه از «اَنْفُس»، پدرم با او بود و از فرزندان، من و برادرم بوديم و از
زنان از ميان همه مردمان، مادر من فاطمه بود. ما خاندان او و گوشت و خون و جان اوييم، ما از او هستيم و او از ماست.
متن حدیث:
عَبدُالرَّحمنِ بنُ كَثيرٍ عَن جَعفَرِ بنِ
مُحَمَّدٍ عَن أبيهِ عَن جَدِّهِ عَنِ الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ عليهم السلام ـ في
بَيانِ قَولِهِ تَعالى : «نَدعُ أبناءَنا وأبناءَكُم ...» ـ : أخرَجَ رَسولُ اللّه
ِ صلي الله عليه و آله مِنَ الأَنفُسِ مَعَهُ أبي ، ومِنَ البَنينَ إيّايَ وأخي ، ومِنَ
النِّساءِ اُمّي فاطِمَةَ مِنَ النّاسِ جَميعًا ، فَنَحنُ أهلُهُ ولَحمُهُ ودَمُهُ
ونَفسُهُ ، ونَحنُ مِنهُ وهُوَ مِنّا.
پی نوشت:
«أمالي الطوسيّ، 564 / 1174، ينابيع المودّة،1/ 165 /1 »
منبع:مشرق
211008