۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۱ : ۰۹
نه
اینکه من بخواهم بگویم چادر، نوع منحصر است؛ نه، من میگویم چادر بهترین نوع حجاب
است؛ یک نشانۀ ملی ماست؛ هیچ اشکالی هم ندارد؛ هیچ منافاتی با هیچ نوع تحرکی هم
در زن ندارد. اگر واقعا بنای تحرک و کار اجتماعی و کار سیاسی و کار فکری باشد،
لباس رسمی زن میتواند چادر باشد و - همانطور که عرض کردم - چادر بهترین نوع حجاب
است.
البته
میتوان محجبه بود و چادر هم نداشت؛ منتها همینجا هم بایستی آن مرز را پیدا کرد.
بعضی ها از چادر فرار میکنند، به خاطر اینکه هجوم تبلیغاتی غرب دامن گیرشان
نشود؛ منتها از چادر که فرار میکنند، به آن حجاب واقعی بدون چادر هم رو
نمی آورند؛ چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار میدهد!.
شما
خیال کرده اید که اگر ما چادر را کنار گذاشتیم، فرضا آن مقنعه کذایی و آن لباس
های «و لیضربن بخمرهن علی جیوبهن»(روسریهای خود را بر سینه خود افکنند. سوره نور
آیه 31) و همانهایی را که در قرآن هست، درست کردیم، دست از سر ما بر میدارند؟ نه،
آنها به این چیزها قانع نیستند؛ آنها میخواهند همان فرهنگ منحوس خودشان عینا
اینجا عمل بشود؛ مثل زمان شاه که عمل میشد.
در
آن زمان، زن اصلا پوشش و حجابی نداشت؛ حتی در اینجاها وقتی نوبت به این کارها
میرسد، بیبندوباری خیلی بیشتر هم میشود؛ کمااینکه در زمان شاه، بیبندوبارییی
که در همین شهر تهران و بعضی دیگر از شهرهای کشور ما بود، از معمول شهرهای اروپا
بیشتر بود! زن معمولی در اروپا، لباس و پوشش خودش را داشت؛ اما در اینجا آنطوری
نبود.
آنطور
که دیده بودیم و شنیده بودیم و میدانستیم و مناظری که از آن وقت الان جلوی نظر من
هست، انسان واقعا حیرت میکند که چرا بایستی اینگونه بشود؛ کمااینکه در خیلی از کشورهای
متاسفانه عقبماندهی مسلمان و غیرمسلمان هم همینطور است. بنابراین، باید به دقت و با نهایت کنجکاوی و
بدون اغماض، مسایل ارزشی را رعایت کرد.