امانت ها را به علی(ع) بسپار

عقیق:امروز رسول خدا حجةالبلاغ را به پایان رسانیده و برای آخرین بار به خانه خدا رفتند. صبحگاه فردا قرار است به دستور رسول خدا کاروان به سمت غدیر خم حرکت کند.

امروز هم خدا برای امیرالمؤمنین علی(ع) پیغامی داشت. امروز جبرئیل از طرف خدا برای رسولش پیغام آورد که علم و میراث علوم انبیاى قبل، اسلحه و تابوت و هر آن‌چه از نشانه‏‌هاى پیامبران نزد توست را به وصى و خلیفه بعد از خود تسلیم نما.
پیامبر بزرگوار اسلام برادرش و جانش علی(ع) را فراخواند و در جلسه‏‌اى خصوصى ودایع الهى مانند اسم اعظم، علم و حکمت و کتب انبیاء و سایر یادگارهاى آنان را به ایشان سپرد و گفته‌‏هاى جبرئیل را به آن حضرت ابلاغ فرمود.

این ودایع بعد از امیرالمؤمنین‏ (علیه‌السلام) به امامان دیگر سپرده شد تا امروز که نزد بقیة‌الله الاعظم‏ (ع) است. (۱)


نگذاریم علی امام شود

ماجراى مهم دیگرى که در این روز اتفاق افتاد؛ توطئه منافقین برای دور نگه داشتن خلافت از اهل بیت رسول خدا و جانشین بر حقشان بود. «عایشه» و «حفصه» از همسران رسول خدا که از تصمیم حضرت مبنى بر معرفى امیرالمؤمنین‏(ع) به عنوان جانشین خود در مراسمى بزرگ آگاه شده بودند به پدرانشان خبر دادند. آنان نیز سراغ منافقین فرستادند و با هم جلسه تشکیل دادند.
خداوند نیز با نزول آیات اول سوره تحریم از افشاى سرّ پیامبر(ص) توسط دو همسرش به ایشان خبر داد. 
 
ابوبکر و عمر و سه هم‌‏پیمان اصلى آنان یعنى ابوعبیده جراح و معاذ بن جبل و سالم مولى ابى‏‌حذیفه تصمیم گرفتند عهد و پیمان خود را رسمیت دهند تا در عمل به آن ملتزم باشند.

آنان در موقعیتى خاص به طور مخفیانه داخل کعبه شدند و ابتدا به صورت شفاهى پیمان خود را تجدید نموده و قسم یاد کردند که: «با هم بر ضد على اقدام مى‌‏کنیم به گونه‌ای که تا ما زنده هستیم به خلافت دست نیابد». سپس عمر متنى را که باید امضا مى‏‌کردند املا کرد و ابوعبیده جراح براى آنان نوشت که «اگر محمد از دنیا رفت یا کشته شد خلافت را از اهل بیت او دور مى‏‌کنیم.»
این پیمان‌نامه داخل کعبه نوشته شد و به امضاى همه افراد رسید و ابوعبیده به عنوان امانت‏دار گروه برگزیده شد تا با حضور او متخلّف را مجازات کنند. سپس آن نوشته را در کعبه زیر خاک پنهان کردند و بیرون آمدند.

پیامبر که به وحى الهى از تمامى کارهاى آن‌ها باخبر بود وقتى که در مسجد‌الحرام ابوعبیده را دید به طور استهزاء فرمودند: «این امانت دار امت است.» (۲)

همچنین حضرت در اقدامى دیگر تمامى کسانى که هم‌‏پیمان شده بودند را طلب کرد و از کارشان خبر داد. ولى آن‌ها با بى‏‌شرمى تمام قسم خوردند که چنین کارى نکرده‌‏اند. خداوند نیز در ردّ سخن آنان آیه ۷۴ سوره مبارکه توبه را نازل فرمود.  

امروز با تمامى ماجراهاى پیچیده‌‏اش ادامه داشت و اصحاب صحیفه در حال برنامه ریزى نقشه‌‏هاى خود بودند. آن‌ها در توطئه‏‌اى دیگر سراغ بنى‌امیه رفتند و آنان را نیز با خود هم‏پیمان کردند. (۳)
 پیامبر خدا که از تمامى کارهایشان اطلاع داشت در آن موقعیت حساس هر گونه عکس‌العمل شدیدى را لطمه به برنامه غدیر مى‌‏دید که قرار بود چند روز دیگر انجام شود، لذا از برابر تمامى این اعمال صبورانه گذشت.


پی نوشت ها:
۱_(بحارالانوار: ج ۲۸ ص ۹۶. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۱۷۶)
۲_(بحارالانوار/ ج ۲۴ ص ۳۱۹، ج ۲۸ ص ۸۵  - کافى/ ج ۱ ص ۴۲۰)
۳_(بحارالانوار/ ج ۲۳ ص ۳۵۷، ج ۳۰ ص ۱۶۲، ج ۳۶ ص ۱۵۷)
منبع:سبک زندگی
211008