حسنین(ع)، دو گل خوشبوی رسول خدا(ص)

عقیق:ابو ایوب انصاری و یا سعد بن ابی وقاص( این تردید در خود حدیث است) نقل شده:

من به نزد رسول خدا(ص) رفتم و حسن و حسین(ع) در کنار او و پیشروی آن حضرت بازی می کردند،من عرض کردم: ای رسول خدا! آیا ایشان را دوست داری؟ فرمود: چگونه دوست ندارم ایشان را که آن دو، گلهای خوشبوی من از دنیا هستند، و من آن دو را می بویم.(1)

و در حدیث دیگری که از ابوبکر نقل شده این گونه است که گوید: حسن و حسین را دیدم در حالی که رسول خدا(ص) نماز می خواند بر پشت آن حضرت می پریدند و رسول خدا(ص) نماز می خواند. رسول خدا(ص) آن دو را با دست خود نگه می داشت تا برخیزد و پشت آن حضرت راست شده و آن دو کودک به راحتی روی زمین بایستند،و چون نمازش به پایان رسید، آن دو را در دامان خود نشانید و دست برسرشان می کشید.(2)

در حدیث دیگری آمده است که رسول خدا(ص) فرمودند:

فرزند گل خوشبوست، و گل خوشبوی من حسن و حسین(ع) هستند.(3)

پیامبر فرمودند: به راستی که عظمت ،سیادت و سروری خویش را به حسن(ع)، جرأت، شجاعت و سخاوتم را به حسین(ع) بخشیدم.(4)

پی نوشت ها:

1_(معجم طبرانی، ص 210؛مجمع الزوائد، ج9،ص182؛ و کتابهای بسیار دیگری که در ملحقات احقاق الحق، ج10،ص14_ 610 شده و مناقب، ج3، ص 383)

2_(مقتل الحسین موفق بن احمد، ص130،ملحقات احقاق الحق، ج10،ص10 و 615؛ و قسمت آخر حدیث را شیخ مفید(ره) نیز در ارشاد، ج2،ص25 روایت کرده است)

3_(ملحقات احقاق الحق،ج1،ص 609، 619)

4_(فضائل الخمسه من الفصاح السته، ج2،ص321)

211008