مسجد شَجره، زائران را سبكبال به بي نهايت پرواز مي دهد

عقیق: در ايام عمره هر روز هزاران زن و مرد ايراني از اين مكان مقدس محرم مي شوند. مردها لباس دوختني را از تن در مي آورند و تنها با دو تكه پارچه سفيد خود را مي پوشانند. كفش هاي مردان هم در احرام نبايد روي پا را كاملا بپوشاند. يكي بودن و يكي شدن همه آشكارمي شود. اهل معرفت مي گويند درآوردن لباس هاي دوختتي به معناي آن است كه لباس هاي معصيت را از تن بيرون مي كنند و جامه بي ريايي و اخلاص را بر تن مي كنند.

احرام يكي از مهم‌ترين واجبات حج و عمره و از اركان آن ها به شمار مي آيد. احرام يعني نيت و پوشيدن لباس احرام و گفتن تلبيه است. پوشيدن لباس ساده و سفيد براي پركشيدن به سوي خداوند خويش است كه اين نيز سرشار از رمز و راز و حكمت است. چه بخواهي و چه نخواهي تو را به ياد قيامت مي اندازد. اصلا مرگ و صحنه قيامت همسايه و جلو چشمت تجسم مي گردد. از اين رو احتياط با تو همراه مي شود.

حالا ديگر با پوشيدن لباس احرام و بر زبان آوردن "تلبيه" همان نغمه آسماني "لبيك اللهم لك لبيك..." در ميقات شجره نبايد خطايي از تو سر بزند. برخي از كارهايي كه در حالت عادي برايت جايز بود، اينك حرام است و اگر آگاهانه يكي از كارهايي كه بر محرم حرام است مرتكب شوي، در بعضي موارد كفاره هم بر تو واجب مي شود. كفاره دادن نيست كه تو را در اين لحظات محتاط مي كند. عشق و عبوديت و ندگي است كه تو را مراقبت مي كند. 

محرمات احرام يا همان كارهايي كه پس از احرام بستن بر محرم گزاران حرام مي شود 24 تاست . در باره رمز و راز اين محرمات گفته ها و نوشته هاي فراواني وجود دارد كه جهت كلي تمامي آنها ، تمرين انديشه خوب زيستن ، به فكر خود نبودن و با صبر و سادگي از خودبيني به خدابيني رسيدن است. 

زائران شهرهاي مختلف ايران ، كرد ، فارس ، لر ، بلوچ ، مازني و ترك برچسب هايي بر سينه يا پشت خود دارند تا كاروان خود را گم نكنند. گاه در ميان درياي سفيدپوشان دو آشناي قديمي يكديگر را پس از سال ها در يكي از مقدس ترين مكان هاي عالم مي يابند. 

براي لحظاتي مقابل هم ميخكوب مي شوند ، چشم در چشم هم مي دوزند و سپس با اشك شوق از توفيق مضاعف خود مي گويند.

آن طرف ديگر پس از اذان ، اهل سنت در حال نماز جماعت مغرب مي شوند. زائران ايراني هم پشت سر آنان صف مي كشند و نماز مغرب را به جا مي آورند. بلافاصله بعد از نماز مغرب، نماز جماعت عشاء به امامت نماينده بعثه مقام معظم رهبري در مدينه برپا مي شود. زائران مي خواهند زودتر سوار اتوبوس هاي كاروان هاي خود شوند و راه خانه خدا را در پيش بگيرند.

مسافت مدينه تا مكه بيش از 450 كيلومتر است . زائران مي خواهند زودتر به مكه برسند تا پيش ازاذان صبح اعمال عمره مفرده را به جا آورند. زائراني كه تجربه حج و عمره را دارند ، محاسبه گر شده اند: اعمال عمره مفرده حدود دو ساعت طول مي كشد و اگر تعلل كنند بايد در آفتاب داغ مكه مناسك عمره را انجام دهند.

با وجود آن كه روحانيون كاروان ها احكام مناسك را با دقت براي زائران در طول يك هفته اقامت در مدينه تشريح مي كنند، اما برخي از آنان هنوز ترديدهايي در برخي احكام دارند. آخرين پرسش ها را با نماينده بعثه مقام معظم رهبري در مدينه در ميان مي گذارند و او بي تكلف و رويي گشاده به تك تك زائران پاسخ مي دهد. چهره زائران بعد از برطرف شدن ابهام ها متبسم مي شود. گويي باري سنگين از روي دوش آنان برداشته شده است. پرسش هاي برخي زائران نشان مي دهد كه روحانيون كاروان حج و عمره بايد واقعاً مجرب و مسلط باشند.

زائران با ذكر تلبيه به طرف اتوبوس ها حركت مي كنند. برخي از زائران روي ويلچر نشسته اند و برخي به كمك عصا راه مي روند و محرم شدگان در لحظات آخر بي درنگ با تلفن هاي همراه در پي شكار لحظه هاي ناب دوستان و آشنايان خود هستند. حجت الاسلام و المسلمين "نجف نجفي روحاني" به كاروان ها توصيه مي كند اگرچه ذكر تلبيه يك بار واجب است ، ولي تكرار آن تا ديدن شهر مكه مستحب موكد است. هرچه مي توانيد تكرار كنيد و به ياد دوست باشيد.

او اين ذكر را چنين تعبير مي كند: وقتي كسي را صدا مي زنيد، او به شما پاسخ مي دهد: بله ! اما گاهي شما كسي را صدا مي زنيد و او بي درنگ چند بار پي در پي به شما مي گويد: بله بله . و تلبيه همان" بله بله "گفتن انسان به خداست. 

درك و دريافت عمق مفهوم تلبيه گاه تو را از ذكر بي حضور باز مي دارد. عظمت اين ذكر اگر از زبان فراتر رود و از سر صدق برخيزد ممكن است  تو را از خود بي خود كند. در روايات آمده است كه هر گاه حضرت امام سجاد(ع) ذكر تلبيه مي گفتند لرزه بر اندامشان مي افتاد و رنگ چهره آن حضرت به زردي مي گراييد و از ايشان نقل شده است كه بيم آن دارم خدا در پاسخ لبيك من بگويد: "لا لبيك" 

تصور آن براي منتظران پاسخ مثبت از جانب خداوند دهشتناك است . به ويژه براي من و تو كه طاقت و تحمل پاسخ هاي منفي منطقي و طبيعي به درخواست هاي دنيوي خود را هم نداريم.