منشأ رشد خرافات و خیالات در پیروان ادیان

«وَ مِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لا يَعْلَمُونَ الْكِتابَ إِلاَّ أَمانِيَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّونَ» (بقره، 78)

ترجمه: و برخى از یهود، مردمان عوام و درس ناخوانده ‏اى هستند كه كتابِ خدا را جز آرزوهایى، نمى ‏دانند (و به پندارهایشان دل بسته‏ اند) آنها جز گمان، چیزى ندارند.

این آیه گروه دیگرى از بنى ‏اسرائیل را معرفى مى ‏كند كه بر خلافِ گروه پیشین كه آگاه بودند، ولى حقایقِ را كتمان یا تحریف مى ‏كردند، مردم عوامى هستند كه از مطالب تورات خبرى ندارند و با آرزوهاى خود زندگى مى‏ كنند.

آنها خیال مى ‏كردند كه در تورات، قوم یهود، نژاد برتر شمرده شده و آنان محبوبان خدا هستند. لذا در قیامت نجات مى ‏یابند و به جهنم نمى ‏روند و اگر هم مجازاتى براى آنان باشد، چند روزى بیشتر نیست.

البته ممكن است چنین خیالات و آرزوهایى در میان پیروان دیگر ادیان الهى نیز باشد، اما باید بدانیم اینها همه نتیجه بى ‏اطلاعى از كتابِ خداست وگرنه در هیچ یك از كتب آسمانى چنین خیالاتِ واهى نیامده است.

از این آیه مى ‏آموزیم كه:

دورى از كتب آسمانى و خصوصاً قرآن، زمینه رشد خرافات و خیالات در میان پیروان ادیان است و بى‏ سوادى، منشأ این مشكل بزرگ مى ‏باشد.