مُرده ای که مُردۀ دیگر را زنده کرد!

«وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً فَادَّارَأْتُمْ فيها وَ اللَّهُ مُخْرِجٌ ما كُنْتُمْ تَكْتُمُونَ» (بقره، 72)

فَقُلْنا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِها كَذلِكَ يُحْيِ اللَّهُ الْمَوْتى‏ وَ يُريكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (بقره، 73)

ترجمه: و به یاد آورید آن هنگام كه شخصى را به قتل رساندید و سپس درباره قاتل به نزاع پرداختید، امّا خداوند آنچه را كه شما پنهان مى ‏دارید، آشكار مى‏ سازد.

پس گفتیم قسمتى از گاو را به مقتول بزنید (تا زنده شود و قاتل را معرفى كند). این‏ گونه خداوند مردگان را زنده مى ‏كند و آیات خود را به شما نشان مى ‏دهد، تا شاید تعقّل كنید.

در آیات قبل بهانه‏ جویى‏ هاى بنى اسرائیل به تفصیل بیان شد. این دو آیه بار دیگر ماجراى قتل را به طور خلاصه ذكر كرده و مى فرماید: شما قتلى را مرتكب شدید و قاتل را كتمان نمودید، ولى خداوند با اعجاز خود از خلافكارى شما پرده برداشت. پس بدانید كه خداوند قادر بر رسوا كردن گنهكار است.

این آیه نمونه ‏اى از قدرت خداوند بر زنده كردن مردگان را بیان مى ‏كند، تا دیگران با دیدن نشانه‏ هاى قدرت الهى به تعقّل و تفكّر در امر قیامت بپردازند و بدانند كه اگر خداوند اراده كند با زدنِ مرده‏ اى به مرده دیگر، زندگى ظاهر مى ‏شود!

از این آیه مى ‏آموزیم كه:

در محضر خدا گناه نكنیم و یا گناه خود را به گردن دیگران نیندازیم. زیرا خداوند به همه كارهاى ما، چه آشكار و چه پنهان، آگاه است و اگر بخواهد آن را افشا و ما را رسوا مى سازد.