آیهها و آینهها؛
پاسخ جالب آیتالله حجت به نامهی طلبهای جوان!
یک مؤمن باید اعتقاد و ایمان قلبی و عملی داشته باشد که همه چیز در عالم از آن خالق بی همتاست و هیچگاه نباید به غیر او دل بست ، بلکه باید در هر کاری به خداوند منان توکل کرد و تنها از او یاری خواست.
عقیق:آیه:
خداوند متعال در قرآن میفرماید:
هُوَ ٱلْأَوَّلُ وَٱلْءَاخِرُ وَٱلظَّهِرُ وَٱلْبَاطِنُ حدید/3
اوّل و آخر و پیدا و پنهان اوست
آینه:
حکایت؛ حجةالاسلام آقای شیخ حبیب اله مددی نقل کرد: در ابتدای طلبگی که تازه به قم آمده بودم شهریه نداشتم، از شدت احتیاج نامهای به آیتاللهالعظمی حجت کوه کمری نوشتم و وقتی نامه را تقدیم کردم، کناری نشستم و منتظر جواب شدم، آقا نامه را خواند و چیزی در حاشیه نامه نوشت، سپس به من اشاره کرد و رفتم نامه را گرفتم، دیدم در حاشیه نامه نوشتهاند: هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن، برو توبه کن!
من اول متوجه نشدم معنی این کلام چیست؟ بعداً متوجه شدم، چون در نامه نوشته بودم «من اول به امید خدا، دوم به امید شما به قم آمده و مشغول تحصیل شدم» ایشان تذکر دادهاند که جز خدا به کسی امیدوار نباش.
آری همه چیز از خداست و طلبه باید همیشه با توکل به خدا به این کار مهم اقدام کند و این تذکر بسیار خوبی برایم بود. 1
پی نوشت:
1.با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل
منبع:حوزه