۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۹ : ۱۳
عقیق:چکیده
در این مقاله کوشیده ام تا موضع شیعیان را نسبت به
حکومت مغولان در ایران روشن نمایم. شیعیان همیشه توسط خلفا و حکومتهای
وابسته به آنها سرکوب شده بودند. بنابر این شیعیان دشمن خلفا بودند. اما
سرانجام سلسله خلافت عباسی به دست مغولان مضمحل شد. بیتردید شعیان از این
واقعه خوشحال شدند. از نظر شیعیان هر دو آنها غاصبان حکومت بودند. با این
حال، مغولان برای شعیان بهتر بودند. زیرا مغولان نسبت به پیروان همه مذاهب
بردبار بودند و با شیعیان رفتاری مهربانانهتر داشتند. بنابراین، روابط
شیعیان با ایلخانان نزدیکتر بود.
این دیدگاه شعیان دلایل تاریخی، سیاسی و فقهی داشت. بنابراین شعیانبه حکومت
مغولان نزدیکتر شدند. آنها جان بسیاری از شعیان و سنیان بهویژه
دانشمندان را نجات دادند و کتابهای زیادی را از نابودی نجات دادند. همچنین
اوقاف را احیاء کردند و مؤسسات علمی بسیاری را در سراسر کشور تأسیس کردند.
سیاست آزادی مذهبی مغولان و برخورداری شعیان از قدرت سیاسی و ثروت بیشتر
موجب گسترش تشیع شد.
نویسنده:
علیرضا کریمی: دانشیار گروه تاریخ دانشگاه تبریز
دو فصلنامه تاریخ نامه ایران بعد از اسلام - دوره 6، شماره 11، تابستان و پاییز 1395.
منبع:فارس