عقیق: مراسم هفتگی قرائت زیارت عاشورا با مداحی حاج منصور ارضی در حسینیه صنف لباس فروشان تهران برگزار شد.
در ادامه بخشی از سخنان حاج منصور ارضی در این مراسم را بخوانید:
خداوند زبان را عذابی دهد که هیچ یک از اعضای دیگر را چنان عذابی ندهد.
در دعای هشتم صحیفه سجادیه رسیدیم " اللَّهُمَّ إِنیِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ... نَقُولَ فِی الْعِلْمِ بِغَیْرِ عِلْمٍ " (بار خدایا به تو پناه میآورم از طغیان ... از آنچه را که نمیدانیم دم زنیم) خدایا به تو پناه میبرم که با بی دانشی آرزوی دانشی نداشته باشم و سخنی نگویم که به آن علم ندارم.
پیامبر صلی الله علیه و آله میفرمایند: " یُعَذِّبُ اللّهُ اللِّسانَ بِعَذابٍ لا یُعَذِّبُ بِهِ شَیْئا مِنَ الْجَوارِ حِ، فَیَقولُ: اَی رَبِّ،عَذَّبْتَنی بِعَذابٍ لَمْ تُعَذِّبْ بِهِ شَیْئا؟! فَیُقالُ لَهُ: خَرَجَتْ مِنْکَ کَلِمَهٌ فَبَلَغَتْ مَشارِقَ الاْرضِوَ مَغارِبَها، فَسُفِکَ بِها الدَّمُ الْحَرامُ وَ انْتُهِبَ بِها الْمالُ الْحَرامُ وَ انْتُهِکَ بِها الفَرْجُالْحَرامُ "(کافی، ج ۲، ص ۱۱۵، ح ۱۶) خداوند زبان را عذابی دهد که هیچ یک از اعضای دیگر را چنان عذابی ندهد. زبان گوید: ای پروردگار! مرا عذابی دادی که هیچ چیز را چنان عذاب ندادی در پاسخش گفته شود: سخنی از تو بیرون آمد و به شرق و غرب زمین رسید و به واسطه آن خونی به ناحقّ ریخته شد و مالی به غارت رفت و ناموسی هتک شد. باید زبان را کنترل کرد، میبینیم در لعنهای زیارت عاشورا میگوییم " وَ لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً " اسم آن فرد را میبریم و یک وقت میگوییم " وَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجَانَةَ " . اگر بخواهیم این لعنها را منکر شویم باید کل زیارت عاشورا را منکر شویم چون مرکلام را میخواهیم منکر شویم ویکی از سیاستهای غلط در باب عدم پاسخگویی، نفی مسئله از ریشه است طرف نمیتواند جواب این سوال را بدهد کلاً به نفی زیارت عاشورا میپردازد، میگوید زیارت عاشورا سند ندارد.
ما هرچه به سمت آمریکا میرویم او یک بار هم کرنش نمیکند و باز هم به جنایات خود میپردازد.
شما دقت کنید طرف وقتی عالم است میخواهد از علمش علیه دین استفاده کند، وقتی عالم نباشد سعی میکند بدون علم علیه دین صحبت کند. آن وقت که این شیوه شایع میشود یکی هتکی به ناموس میکند، یکی به خونریزی دست میزنند... در باب سیاست خارجی هم اینطور است که ما هرچه به سمت آمریکا میرویم او یک بار هم کرنش نمیکند و باز هم به جنایات خود میپردازد. یا در شهر خودمان یا در دانشگاه میبینی یک استاد دانشگاهی فریاد برمی آورد که امام حسین علیه السلام به یزید برای صلح اصرار داشته است و یزید نمیپذیرفته است! وقتی که راحت این تعابیر صورت میگیرد و کسی اعتراض نمیکند نشان میدهد یک جریان خزنده دارد پیش میآید.
امام على علیه السلام میفرمایند: " اِحبِسْ لِسانَکَ قَبلَ أن یُطیلَ حَبسَکَ و یُردی نَفسَکَ ، فلا شیءَ أولى بطُولِ سِجنٍ مِن لِسانٍ یَعدِلُ عَنِ الصَّوابِ و یَتَسَرّعُ إلَى الجَوابِ "(غررالحکم، جلد 2) پیش از آن که زبانت تو را به زندان طولانى و هلاکت در افکند، او را زندانى کن؛ زیرا هیچ چیز به اندازه زبانى که از جاده صواب منحرف مى شود و به جواب دادن مى شتابد، سزاوار زندان دراز مدّت نیست.
وهمچنین در حدیثی دیگر میفرمایند: " إنّ لِسانَ المؤمنِ مِن وَراءِ قَلبِهِ ، و إنّ قَلبَ المُنافِقِ مِن وَراءِ لِسانِهِ ؛ لأنّ المؤمنَ إذا أرادَ أن یَتکَلّمَ بکلامٍ تَدَبَّرَهُ فی نَفسِهِ ، فإن کانَ خَیرا أبداهُ و إن کانَ شَرّا و اراهُ ، و إنّ المُنافِقَ یَتکَلّمُ بما أتى على لِسانِهِ لا یَدری ما ذا لَهُ و ما ذا علَیهِ " زبان مؤمن، در پشت دل اوست و دل منافق، در پشت زبان او؛ زیرا مؤمن هرگاه بخواهد سخنى بگوید، ابتدا درباره آن مى اندیشد؛ اگر خوب بود اظهارش مى کند و اگر بد بود آن را پنهان مى دارد. اما منافق هرچه به زبانش آید مى گوید، بى آن که بداند چه سخنى به سود و چه سخنى به زیان اوست.
امام حسین علیه السلام در سزای بعضی افراد به گونه دیگری حرف میزند.
این نشانگر مقام و جایگاه زبان است و اگر درست عمل نکند و حقی را نگوید چه؟! اینها یک روز مانور میکنند روی صحبتهای شهید مطهری من بارها شنیده ام در سخنانشان در مورد لعن کردن نظراتی داشته اند - قالب گریه یا لعن و نفرین بر قاتلان حضرت، مفهوم عزت نفس، شرف انسانیت و کرامت را به ما بفهماند. (کتاب حماسه حسینی، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج 17 ص 32) همین طور علمای دیگر از این مضامین استفاده کرده اند، اینها میخواهند بگویند یابن دعیه یعنی امام حسین علیه السلام یزید لعن الله علیه را دعا کرده؟! تا جمله ای گفته شد که اگر امام حسین علیه السلام گاهی وقتها این گونه حرف زده پس لازم است در سزای بعضی افراد اینگونه حرف زده شود، ندای "وا اسلاما" و "وا اماما" بلند شد که میگویند امام حسین نعوذبالله فحش داده است. واین حرفها نشان میدهد میخواهند کینه دیرینه خود را التیام دهند.
در روضه هایمان میگوییم به امام حسین علیه السلام گفتند کینههای بدر و حنین امیرالمومنین را میخواهیم برسر تو بیاوریم. وقتی امام حسین علیه السلام از حلال و حرام حرف زد بلند جواب دادند " اِنّا نَقْتُلُکَ بُغْضاً لاَبِیکَ " خدایا به ما آگاهی بده که اگر نگوییم مسئول هستیم. برای اینکه میخواهند بگویند این دولت اعتدال دارد و بزرگان آنها سازشکار هستند حالا هم میگویند ما یک دست به سوی آمریکا دراز کردیم بگذارید پیش برویم!
این انقلاب به سینه زنیها آبرو داد، ولی خیلیها نخواستند از این آبرو برای اسلام استفاده کنند.
دعا کنیم به درگاه خداوند؛ روزی زندگی ذلت بار برای ما پیش نیاید. پیرمردها میدانند زمانی ما برای روضه خوانی و بردن دسته به خیابان باید شاه را در این مجالس دعا میکردیم! و اگر اینکار را نمیکردیم اجازه برپایی این مجالس را به ما نمیدادند. همینکه امام خمینی(رحمت الله علیه) با آمدنشان جلوی این کار را گرفتند اولین آبرویی بود که به مداحان و روحانیون دادند. با این انقلاب به سینه زنی آبرو داده شد. خیلیها هم نخواستند از این آبرو برای اسلام استفاده کنند پس اینها چه ما بگوییم و چه نگوییم لعنت شده هستند " اَللَّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ