۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۵ : ۰۶
شاهد پیامبر بر وحی بودن قرآن کیست؟
هر از چندگاهی برخی خواب و خیالی برای اسلام و قرآن می‌بینند و اظهار می‌کنند که قرآن کریم نه سخن خداوند بلکه املای پیامبر اسلام از رؤیاهای پیامبرانه خویش است؛ قرآن کریم ۱۴۰۰ سال پیش به این سخنان بی اساس پاسخ داده است.
عقیق: قرآن مجید در چندین جا تصریح می‌کند که کلام خداست؛ یعنی با همین الفاظ
خود از مقام ربوبی صادر شده و پیغمبر اکرم(ص) نیز آن را با همان الفاظ
تلقی کرده است. و در راه اثبات همین معنا که کلام خداست و کلام بشری نیست
مکررا در لابه‌لای آیات کریمه به مقام «تحدی» برآمده و قرآن مجید را از هر
جهت معجزه شمرده و ماوراء قدرت و توانایی بشر دانسته است.چنان که می‌فرماید: «أَمْ یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿33﴾ فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِینَ ﴿34﴾ یا می‌گویند پیغمبر اکرم(ص) خودش قرآن را ساخته و به خدا نسبت داده است بلکه اینان ایمان نمی‌آورند پس اگر راست می‌گویند سخنی همانند آن بیاورند (سازند)».
و می‌فرماید: «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى أَنْ یَأْتُوا بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لَا یَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِیرًا؛ بگو - ای محمد - اگر جن و انس گرد هم آیند که مانند این قرآن بیاورند همانند آن را نخواهند آورد اگرچه برخی از ایشان پشت و پناه برخی دیگر شوند»..
و می‌فرماید: «أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَیَاتٍ؛ یا می‌گویند قران را به خدا بسته بگو پس 10 سوره افترایی مانند آن بیاورید».
و می‌فرماید: «أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ؛ یا می‌گویند قرآن را به خدا بسته بگو پس یک سوره همانند آن بیاورید».
و باز در تحدی با پیغمبر اکرم(ص) می‌فرماید:
«وَإِنْ كُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ؛ و اگر از آنچه بر بنده خودمان فرو فرستادیم در شک باشید از مردی مانند وی - که درس نخوانده و نوشتن یاد نگرفته و در محیط جاهلیت نشو و نما یافته باشد - یک سوره قرآنی بیاورید.».
و باز از راه نداشتن اختلاف و تضاد تحدی کرده می‌فرماید:
«أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلَافًا كَثِیرًا؛ آیا در قرآن تدبیر نمی‌کنند و اگر از پیش غیرخدا بود در آن اختلافات بسیار پیدا می‌کردند».
زیرا همه چیز در این جهان مشمول قانون تحول و تکامل است و از تضاد اجزاء و احوال خالی نیست و اگر قرآن کار بشر بود و در ظرف 23 سال قطعه قطعه ساخته می‌شد از اختلاف اوصاف و احوال سالم نمی‌ماند و این طور یکنواخت نبود.
قرآن مجید که بدین تحدیات سخن خدا بودن خود را اعلام و تثبیت می‌کند در سرتاسر خود به صراحت حضرت محمد(ص) را پیغمبر و فرستاده خدا معرفی می‌کند و بدین وسیله سند نبوت آن حضرت قرار می‌گیرد و روی همین اصل بارها در کلام خدا به پیغمبر اکرم(ص) امر می‌شود که در اثبات نبوت خود به شهادت خدا یعنی به تصریح قرآن مجید به نبوتش، استناد جوید: «قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَكُمْ؛ بگو شهادت خدا - به نبوت من- میان من و شما کافی است».
و در جای دیگر علاوه بر شهادت خدای متعال شهادت ملائکه را نیز نقل می‌کند:
«لَكِنِ اللَّهُ یَشْهَدُ بِمَا أَنْزَلَ إِلَیْكَ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَالْمَلَائِكَةُ یَشْهَدُونَ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا؛ لکن خداوند به آنچه به سوی تو نازل کرده شهادت می‌دهد و ملائکه نیز شهادت می‌دهند و خدا در شهادت کافی و بس است».
منبع: قرآن در اسلام؛ علامه طباطبایی(ره)
منبع:تسنیم
گزارش خطا
