۱۱ آبان ۱۴۰۳ ۲۹ ربیع الثانی ۱۴۴۶ - ۲۹ : ۰۳
مرحوم دولابی:
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: همه درها آسمان و زمین را به رویشان باز میکنیم تا از آسمان و زمین بر آنجا برکات ببارد زیرا ایمان آوردهاند و تقوا دارند. جهتش ایمان و تقواست.
عقیق: مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: ولو انَّ اهل القری آمنوا واتقوا
لفتحنا علیهم برکاتٍ منالسماء والارض و لکن کذبو فاخذ ناهم بما کانوا
یکسبون
فَتَحنا یعنی همه درها آسمان و زمین را به رویشان باز میکنیم تا از آسمان و زمین بر آنجا برکات ببارد زیرا ایمان آوردهاند و تقوا دارند. جهتش ایمان و تقواست. اگر اهل قریهای ایمان و تقوا بیاورد ما درهای برکات را از آسمان و زمین باز میکنیم. وَلکن کذَّبُوا ولی تکذیب کردند، هم نعمتهای ما را، هم خود ما را، ایمان به خودش میداشتند و تقوا میداشتند که از نعمتهایش قدردانی کنند، بیشترشان این کار را نکردند، کوتاه آمدند و نتوانستند بهره ببرند. فَاخذنا هم بما کانوا یکسبون ما آنها را به واسطه کسبی و خطایی که کردند و اینکه کوتاهی کردند، گرفتیم.
معلوم میشود هر وقت ایمان بیاورند و این کار را انجام دهند خداوند از نو نعمتها را بر میگرداند. این هم برای امتحان آنهاست، لطف است، میخواهد رشد کنند و دوام پیدا کنند. والا اگر ایمان و تقوایشان دائم باشد، برکات هم دائم است. منظور از فتحنا در این آیه تنها یک در نیست، بلکه همه درهاست که از برکات آسمان و زمین به رویشان باز میکند. اَفأمِنَ اهلُ القُری ان یاتیهم باسنا بیتاً و هم نائمونَ بعضی دهات بود که یکباره با زلزله آنها را میخواباند یا بادی یا وبایی آنها را از بین میبرد، در حالی که خواب بودند. اینها نشانههایی است تا بندگان تصور نکنند که آنها را واگذاشتهاند. بلکه اگر تقوا را پیشه خود قرار دهند، درهای برکات آسمان و زمین را باز میکنیم و اگر ایمان و تقوا نداشته باشند، چه بسا آبادی که پیش از شما خراب کردیم در حالی که خواب بودند. حال این میتواند دو نوع خواب باشد. یکی آنکه خواب بودند و شبانه بلا آمد یا اینکه در خواب غفلت بودند.
خلاصه واضح است که اگر ایمان و تقوا داشته باشند، خداوند برکات را از آسمان و زمین نازل میکند، حتی برای یک نفر. حتی اگر یک نفر باشد که با خدای خود راه داشته باشد خدا این معامله را با او میکند.
فَتَحنا یعنی همه درها آسمان و زمین را به رویشان باز میکنیم تا از آسمان و زمین بر آنجا برکات ببارد زیرا ایمان آوردهاند و تقوا دارند. جهتش ایمان و تقواست. اگر اهل قریهای ایمان و تقوا بیاورد ما درهای برکات را از آسمان و زمین باز میکنیم. وَلکن کذَّبُوا ولی تکذیب کردند، هم نعمتهای ما را، هم خود ما را، ایمان به خودش میداشتند و تقوا میداشتند که از نعمتهایش قدردانی کنند، بیشترشان این کار را نکردند، کوتاه آمدند و نتوانستند بهره ببرند. فَاخذنا هم بما کانوا یکسبون ما آنها را به واسطه کسبی و خطایی که کردند و اینکه کوتاهی کردند، گرفتیم.
معلوم میشود هر وقت ایمان بیاورند و این کار را انجام دهند خداوند از نو نعمتها را بر میگرداند. این هم برای امتحان آنهاست، لطف است، میخواهد رشد کنند و دوام پیدا کنند. والا اگر ایمان و تقوایشان دائم باشد، برکات هم دائم است. منظور از فتحنا در این آیه تنها یک در نیست، بلکه همه درهاست که از برکات آسمان و زمین به رویشان باز میکند. اَفأمِنَ اهلُ القُری ان یاتیهم باسنا بیتاً و هم نائمونَ بعضی دهات بود که یکباره با زلزله آنها را میخواباند یا بادی یا وبایی آنها را از بین میبرد، در حالی که خواب بودند. اینها نشانههایی است تا بندگان تصور نکنند که آنها را واگذاشتهاند. بلکه اگر تقوا را پیشه خود قرار دهند، درهای برکات آسمان و زمین را باز میکنیم و اگر ایمان و تقوا نداشته باشند، چه بسا آبادی که پیش از شما خراب کردیم در حالی که خواب بودند. حال این میتواند دو نوع خواب باشد. یکی آنکه خواب بودند و شبانه بلا آمد یا اینکه در خواب غفلت بودند.
خلاصه واضح است که اگر ایمان و تقوا داشته باشند، خداوند برکات را از آسمان و زمین نازل میکند، حتی برای یک نفر. حتی اگر یک نفر باشد که با خدای خود راه داشته باشد خدا این معامله را با او میکند.
پی نوشت:
کتاب طوبی محبّت – جلد ص 43
مجالس حاج محمّد اسماعیل دولابی
منبع:تسنیم