پیامدهای طمع و چشم داشت به مال دیگران

وصیّۀُ الإمامُ الكاظمُ عليه السلام- لهشامٍ:... إيّاكَ والطَّمَعَ، وعلَيكَ باليَأسِ مِمّا في أيدِي الناسِ، وأمِتِ الطَّمَعَ مِن المَخلوقِينَ؛ فإنَّ الطَّمَعَ مِفتاحٌ لِلذُّلِّ، واختِلاسُ العَقلِ، واختِلاقُ المُرُوّاتِ، وتَدنِيسُ العِرضِ، والذَّهابُ بِالعِلمِ.

امام كاظم عليه السلام به هشام فرمود: از طمع بپرهيز و به آنچه مردم دارند، چشم داشتى نداشته باش، چشم داشت به مخلوق را در خود بميران؛ زيرا طمع و چشم داشت، كليد هر خوارى است، عقل را مى ‏دزدد، انسانيّت ها را مى ‏برد، آبرو را لکه دار می کند و دانش را از بين مى ‏برد.

تحف العقول عن آل الرسول (ص)، ص: 399.