۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۷ : ۱۲
_ یکی از لغزش های مهم در خانواده و اجتماع بددهنی و بد زبانی و فحش است. مشکل جامعه ما نماز نخواندن نیست. بلکه بعضی وقت ها بچه هیئتی ها و نمازخوان های ما بد دهان و بد زبان هستند. آنقدری که کنترل زبان سخت است نماز خواندن سخت نیست.
_ مثل بدزبانی و فحاشی مانند فضله موشی می ماند که شما برنج را دم کردید و اعمال صالحه خود را درست کردید و با انداختن یک فضله موش همه اعمال خیر را به نجاست می کشانید. خیلی مراقب باشید.
_ یکی از مشکلاتی که بعد از انقلاب در بعضی از خانواده ها به وجود آمد این است که زنان در جامعه و خانواده مادری نمی کند. بچه باغبان می خواهد. بعضی از بچه ها که بی عاطفه شدند به دلیل این است که عاطفه ندیدند.
_ پیامدهای دنیوی بددهانی و بدزبانی شش مورد است که همه قرآنی و روایی است. اول انسانی که فحش می دهد دیگران را تحریک به فحش دادن می کند.در آیه 108 سوره مبارکه انعام آمده است به خدای بت پرستان فحش ندهید چون تحریک می کنید و آنها هم به خدای واحد و احد شما فحش می دهند. مقام معظم رهبری فرمودند که به مقدسات اهل سنت فحش ندهید. کسی فحش می دهد که منطق ندارد.
_ دومین پیامد دنیایی فحش دادن این است که انسانی که فحش می دهد بذر دشمنی و کینه و عداوت را در دل های دیگران می کارد. در زندگی که همسران به هم فحش می دهند گرم نیست و این زندگی پا نمی گیرد. دین داری در نماز خواندن خیلی بروز و ظهور ندارد. اگر انسان عصبانی شد و کنترل کرد هنر است.
_ سومین پیامد آن ، احیای نفاق در
جامعه است. مردم از ترسشان به این افراد ادب می کنند. در روایت است که کسانی که
بددهان و فحاش هستند ملائکه به این ها آدم نمی گویند بلکه سگ می گویند.
- چهارمین پیامد دنیایی این است که برکت از رزق و روزی انسان می رود.در روایت است کسی که به برادر و خواهر مسلمان خود فحش بدهد خداوند برکت رزق را از او می گیرد و خداوند او را به حال خودش می گذارد. زندگی برای این افراد سخت می شود.
_ پنجمین پیامد دنیایی بد دهانی این است که انسانی که فحش می دهد فاسق است. یعنی از انسان را از عدالت خارج می شود. حضرت فرمودند که سفیه ترین سفیهان کسی است که به بی احترامی به دیگران افتخار می کند. ششمین پیامد فحاشی در روایات این است که انسان های بددهان دعایشان مستجاب نمی شود.
_ لب و دهان انسان را باید دوخت و هر حرفی را نباید زد. زبان در زندان دهان قرار دارد. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند که زبان مانند درنده ای است که اگر آن را رها کنیدهمه را می درد.