نابر تصريح روايات افراد با حالات و چهره هاي مختلف محشور مي شوند كه اين حالات ناشي از اعمال و رفتار آنها است؛ از اين رو عده اي هستند كه كور محشور خواهند شد.
عقیق:حج با كرامت ويژه‌اى كه دارد عهدى الهى است كه بدان تشرف جُسته مى‌شود. از اين‌رو، تعبير از وجوب آن به زبان ميثاق و عهد مخصوص الهى است؛ «وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ» (سورۀ آل‌عمران، آيۀ ٩٧)
جالب آنكه خداى سبحان زمان و مكانى كه حج و عمره در آن واقع مى‌شود، و نيز حج‌گزاران و عمره‌گزاران، بلكه افرادى كه به قصد حج و عمره از دورترين نقاط عالم حركت كرده‌اند و هنوز به حرم بلكه به ميقات نرسيده‌اند، همچنين قربانى حج، حتى كفشى را كه به نشان قربانى بودن حيوان بر گردن آن مى‌آويزند، همه را از شعائر الهى برشمرده است: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَلاَ الْهَدْىَ وَلاَ الْقَلائِدَ وَلاَ آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ.» (سورۀ مائده، آيۀ ٢)
از اين رو، روايات نيز بر حج تاكيد داشته و بي توجهي و غفلت از آن را داراي عواقب سوء دنيوي و اخروي مي دانند.
معاويۀ بن عمار مى‌گويد: از امام صادق (ع) دربارۀ ثروتمندى كه هرگز حج بجا نياورده پرسيدم. آن حضرت (ع) فرمودند: «او از كسانى است كه خداوند دربارۀ آنها فرمود: «آنان را كور محشور مى‌كنيم.»
حضرت على بن الحسين (ع) فرموده اند: «حج بجاى آوريد و اقدام به عمره نماييد، كه براى اين دو فريضۀ الهى آثار و منافعى است: بدن هايتان به عرصه‌گاه صحّت و سلامت درآيد، ميدان روزى شما وسيع شود، هزينه و خرج اهل و عيالتان مكفى گردد» و همچنين فرمودند: «زائر بيت اللّه، مورد آمرزش و مغفرت حق است، بهشت عنبر سرشت بر او واجب است، عمل را از سر گيرد كه او را وضعى غير از وضع تمام گذشتۀ او است، خانواده و سرمايۀ مالى‌اش در حفظ خداوند رحيم است.»
امام رضا (ع) نيز فرموده اند: «اى مكلّف به تكليف حج، خدايت مورد رحمت قرار دهد. به تو هشدار مى‌دهم كه حج فريضه‌اى از فرائض خداوند جليل و عزيز است و بر آن كه داراى استطاعت مى‌باشد واجب است و اين وجوب در تمام عمر انسان يكبار است و خداوند بر انجام دهندۀ آن وعدۀ بهشت و گذشت از گناهان داده است و در قرآن مجيد كه سند تمام حقايق است روى گردان از اين واجب عظيم و فريضۀ بزرگ را كافر ناميده و به تارك آن وعدۀ آتش فرداى قيامت داده، پس ما از آن آتش به حضرت حق پناه مى‌بريم!»
از حضرت صادق (ع) روايت شده كه آن حضرت (ع) فرمودند: «خداى - عزوجل - مغفرتش را متوجه حاجى و زن و فرزند حاجى و قوم و قبيله زائر بيت اللّه و هر كسى كه زائر براى او تقاضاى مغفرت كرده، مى‌نمايد و اين جوشش مغفرت براى تمام آنان در بقيۀ ماه، حج و تمام محرم و صفر و ربيع الاول و ده روز از ربيع الآخر ادامه دارد.»
همچنين از ايشان روايت است كه فرمودند: «هر گاه كسى توانايى بر حج داشته باشد و از روى سهل انگارى، حج به جا نياورد، شريعت و آيينى را از آيين‌هاى اسلام، ترك كرده است.»
پی نوشت ها:
بحارالانوار
وسائل الشيعه
جرعه اي از صهباي حج
منبع:حج
211008
جالب آنكه خداى سبحان زمان و مكانى كه حج و عمره در آن واقع مى‌شود، و نيز حج‌گزاران و عمره‌گزاران، بلكه افرادى كه به قصد حج و عمره از دورترين نقاط عالم حركت كرده‌اند و هنوز به حرم بلكه به ميقات نرسيده‌اند، همچنين قربانى حج، حتى كفشى را كه به نشان قربانى بودن حيوان بر گردن آن مى‌آويزند، همه را از شعائر الهى برشمرده است: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَلاَ الْهَدْىَ وَلاَ الْقَلائِدَ وَلاَ آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ.» (سورۀ مائده، آيۀ ٢)
از اين رو، روايات نيز بر حج تاكيد داشته و بي توجهي و غفلت از آن را داراي عواقب سوء دنيوي و اخروي مي دانند.
معاويۀ بن عمار مى‌گويد: از امام صادق (ع) دربارۀ ثروتمندى كه هرگز حج بجا نياورده پرسيدم. آن حضرت (ع) فرمودند: «او از كسانى است كه خداوند دربارۀ آنها فرمود: «آنان را كور محشور مى‌كنيم.»
حضرت على بن الحسين (ع) فرموده اند: «حج بجاى آوريد و اقدام به عمره نماييد، كه براى اين دو فريضۀ الهى آثار و منافعى است: بدن هايتان به عرصه‌گاه صحّت و سلامت درآيد، ميدان روزى شما وسيع شود، هزينه و خرج اهل و عيالتان مكفى گردد» و همچنين فرمودند: «زائر بيت اللّه، مورد آمرزش و مغفرت حق است، بهشت عنبر سرشت بر او واجب است، عمل را از سر گيرد كه او را وضعى غير از وضع تمام گذشتۀ او است، خانواده و سرمايۀ مالى‌اش در حفظ خداوند رحيم است.»
امام رضا (ع) نيز فرموده اند: «اى مكلّف به تكليف حج، خدايت مورد رحمت قرار دهد. به تو هشدار مى‌دهم كه حج فريضه‌اى از فرائض خداوند جليل و عزيز است و بر آن كه داراى استطاعت مى‌باشد واجب است و اين وجوب در تمام عمر انسان يكبار است و خداوند بر انجام دهندۀ آن وعدۀ بهشت و گذشت از گناهان داده است و در قرآن مجيد كه سند تمام حقايق است روى گردان از اين واجب عظيم و فريضۀ بزرگ را كافر ناميده و به تارك آن وعدۀ آتش فرداى قيامت داده، پس ما از آن آتش به حضرت حق پناه مى‌بريم!»
از حضرت صادق (ع) روايت شده كه آن حضرت (ع) فرمودند: «خداى - عزوجل - مغفرتش را متوجه حاجى و زن و فرزند حاجى و قوم و قبيله زائر بيت اللّه و هر كسى كه زائر براى او تقاضاى مغفرت كرده، مى‌نمايد و اين جوشش مغفرت براى تمام آنان در بقيۀ ماه، حج و تمام محرم و صفر و ربيع الاول و ده روز از ربيع الآخر ادامه دارد.»
همچنين از ايشان روايت است كه فرمودند: «هر گاه كسى توانايى بر حج داشته باشد و از روى سهل انگارى، حج به جا نياورد، شريعت و آيينى را از آيين‌هاى اسلام، ترك كرده است.»
پی نوشت ها:
بحارالانوار
وسائل الشيعه
جرعه اي از صهباي حج
منبع:حج
211008
