۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۱ : ۰۱
فضیلت آموختن و آموزش دادن در مسجد
در قدر و منزلت جایگاه مسجد همین بس که نبی مکرم اسلام(ص) فرمود: هر کس به مسجد در آید، تنها به این خاطر که خیرى را بیاموزد یا آموزش دهد، همچون مجاهدِ در راه خداست.
عقیق: مسجد در نزد خداوند تبارک و تعالي از
اهميت ويژه اي برخوردار است و آنچه را که خداوند چنين اهميت ويژه اي به آن
داده است پر واضح است که نزد مسلمانان نيز از جايگاه ويژه و والايي
برخوردار خواهد بود. به طور قطع مي توان اذعان کرد بعد از کعبه که خانه خدا
و قبله آمال و آرزوهاي مسلمانان است مسجد از نظر مکاني مقدس ترين مکان مي
باشد و اين اهميت از همان ابتدا به وسيله پيامبر بزرگوار و فخر کائنات به
تمامي مسلمانان آموخته شده است.
پیامبر
خدا (صلى الله علیه و آله): کسى که صبحگاهان ، روانه مسجد شود ، تنها بدین
خاطر که خیرى را فرا گیرد یا آموزش دهد، پاداش کسى را دارد که عمره کاملى
را به جا آورده است، و کسى که شبانگاه ، روانه مسجد شود، تنها با این هدف
که خیرى را فرا گیرد یا آموزش دهد، اجر کسى را دارد که حجّ کاملى را به جا
آورده است.
پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله): هر کس به این مسجد من در آید، تنها به این خاطر که خیرى را بیاموزد یا آموزش دهد ، همچون مجاهدِ در راه خداست، و هر که به قصد دیگرى بیاید، همانند کسى است که به کالاى شخص دیگرى چشم دوخته است.
پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله): هر گروهى که در خانه اى از خانه هاى خدا، گِرد هم بیایند و قرآن تلاوت کنند و آن را به یکدیگر بیاموزند، آرامش بر آنان فرود مى آید و رحمت خدا، بر آنان سایه مى افکند و فرشتگان ، آنها را در بر مى گیرند و خداوند، در میان کسانى که نزد اویند، از آنان یاد مى کند.
سنن ابن ماجة به نقل از عبد اللّه بن عمرو : روزى پیامبر خدا، از یکى از اتاق هاى[خانه] خود خارج شد و وارد مسجد گردید. در مسجد، دو دسته از مردم را دید: دسته نخست، قرآن تلاوت مى کردند و خدا را مى خواندند، و دسته دیگر، مى آموختند و آموزش مى دادند. پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «هر دو دسته، بر [کار] خیر هستند. اینان، قرآن تلاوت مى کنند و خدا را مى خوانند . اگر بخواهد، عطایشان مى کند و اگر بخواهد، از آن بازشان مى دارد؛ و آن دسته دیگر، فرا مى گیرند و به دیگران مى آموزند. همانا من، معلّم برانگیخته شده ام». آن گاه، با آن دسته نشست.
کتاب العظمة ـ به نقل از ابن عبّاس: پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) ، در حالى که ما حلقه حلقه در مسجد نشسته بودیم، بر ما وارد شد و فرمود: «به چه کارى مشغولید؟». گفتیم: در خورشید و چگونگى طلوع و غروب آن مى اندیشیم. فرمود:«آفرین بر شما! این گونه باشید. در آفریده، اندیشه کنید و در باره [ حقیقت و ذات ] آفریننده، نیندیشید که خداوند عز و جل، هر چیزى را براى آنچه خواسته، آفریده است.»
سنن أبى داوود ـ به نقل از عقبة بن عامر جُهنَى: پیامبر خدا، نزد ما که در صُفّه نشسته بودیم ، آمد و فرمود: «کدام یک از شما دوست دارد که به منطقه بُطحان یا عقیق برود و دو ماده شتر بزرگِ کوهان سفید به دست آورد، بدون آن که خداى عز و جل را نافرمانى کند یا پیوندِ خویشاوندى را قطع نماید؟». گفتند: همه ما، اى پیامبر خدا! پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «هر یک از شما اگر هر روز به مسجد بیاید و دو آیه از کتاب خداى عز و جل یاد بگیرد، برایش از دو ماده شتر، بهتر است، و اگر سه آیه یاد بگیرد، از سه شتر، و به هر اندازه که یاد بگیرد، از همان تعداد شتر، بهتر است».
الکافى ـ به نقل از سعید بن مسیّب: امام زین العابدین علیه السلام، هر جمعه، مردم را در مسجد پیامبر خدا موعظه مى کرد و به زهد در دنیا، فرا مى خوانْد و به کارهاى آخرت، تشویق مى نمود. شنوندگان نیز آن را به خاطر مى سپردند و مى نوشتند.
پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله): هر کس به این مسجد من در آید، تنها به این خاطر که خیرى را بیاموزد یا آموزش دهد ، همچون مجاهدِ در راه خداست، و هر که به قصد دیگرى بیاید، همانند کسى است که به کالاى شخص دیگرى چشم دوخته است.
پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله): هر گروهى که در خانه اى از خانه هاى خدا، گِرد هم بیایند و قرآن تلاوت کنند و آن را به یکدیگر بیاموزند، آرامش بر آنان فرود مى آید و رحمت خدا، بر آنان سایه مى افکند و فرشتگان ، آنها را در بر مى گیرند و خداوند، در میان کسانى که نزد اویند، از آنان یاد مى کند.
سنن ابن ماجة به نقل از عبد اللّه بن عمرو : روزى پیامبر خدا، از یکى از اتاق هاى[خانه] خود خارج شد و وارد مسجد گردید. در مسجد، دو دسته از مردم را دید: دسته نخست، قرآن تلاوت مى کردند و خدا را مى خواندند، و دسته دیگر، مى آموختند و آموزش مى دادند. پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «هر دو دسته، بر [کار] خیر هستند. اینان، قرآن تلاوت مى کنند و خدا را مى خوانند . اگر بخواهد، عطایشان مى کند و اگر بخواهد، از آن بازشان مى دارد؛ و آن دسته دیگر، فرا مى گیرند و به دیگران مى آموزند. همانا من، معلّم برانگیخته شده ام». آن گاه، با آن دسته نشست.
کتاب العظمة ـ به نقل از ابن عبّاس: پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) ، در حالى که ما حلقه حلقه در مسجد نشسته بودیم، بر ما وارد شد و فرمود: «به چه کارى مشغولید؟». گفتیم: در خورشید و چگونگى طلوع و غروب آن مى اندیشیم. فرمود:«آفرین بر شما! این گونه باشید. در آفریده، اندیشه کنید و در باره [ حقیقت و ذات ] آفریننده، نیندیشید که خداوند عز و جل، هر چیزى را براى آنچه خواسته، آفریده است.»
سنن أبى داوود ـ به نقل از عقبة بن عامر جُهنَى: پیامبر خدا، نزد ما که در صُفّه نشسته بودیم ، آمد و فرمود: «کدام یک از شما دوست دارد که به منطقه بُطحان یا عقیق برود و دو ماده شتر بزرگِ کوهان سفید به دست آورد، بدون آن که خداى عز و جل را نافرمانى کند یا پیوندِ خویشاوندى را قطع نماید؟». گفتند: همه ما، اى پیامبر خدا! پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «هر یک از شما اگر هر روز به مسجد بیاید و دو آیه از کتاب خداى عز و جل یاد بگیرد، برایش از دو ماده شتر، بهتر است، و اگر سه آیه یاد بگیرد، از سه شتر، و به هر اندازه که یاد بگیرد، از همان تعداد شتر، بهتر است».
الکافى ـ به نقل از سعید بن مسیّب: امام زین العابدین علیه السلام، هر جمعه، مردم را در مسجد پیامبر خدا موعظه مى کرد و به زهد در دنیا، فرا مى خوانْد و به کارهاى آخرت، تشویق مى نمود. شنوندگان نیز آن را به خاطر مى سپردند و مى نوشتند.
منبع:فرهنگ
گزارش خطا
