۰۷ آذر ۱۴۰۳ ۲۶ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۴ : ۰۹
*اگر روزهدار عمداً چيزي بخورد يا بياشامد، روزه او باطل ميشود، چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاك و شيره درخت، و چه كم باشد يا زياد. حتي اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل ميشود، مگر آنكه رطوبت مسواك در آب دهان به طوري از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود.
*اگر موقعي كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد و چنانچه عمداً فرو برد، روزهاش باطل است و كفاره هم بر او واجب ميشود.
*اگر روزهدار سهواً چيزي بخورد يا بياشامد، روزهاش باطل نميشود.
*احتياط واجب آن است كه روزهدار از استعمال آمپولي كه به جاي غذا به كار ميرود، خودداري كند. ولي تزريق آمپولي كه عضو را بي حس ميكند يا به جاي دوا استعمال ميشود، اشكال ندارد.
*اگر روزهدار چيزي را كه لاي دندان مانده است، عمداً فرو ببرد، روزهاش باطل ميشود.
*كسي كه ميخواهد روزه بگيرد، لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال كند، ولي اگر بداند غذايي كه لاي دندان مانده در روز فرو ميرود، چنانچه خلال نكند و چيزي از آن فرو رود روزهاش باطل ميشود. بلكه اگر فرو هم نرود، بنابر احتياط واجب بايد قضاي آن روز را بگيرد.
*فرو بردن آب دهان، اگر چه بهواسطه خيال كردن ترشي و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نميكند.
*فرو بردن اخلاط سر و سينه، تا به فضاي دهان نرسيده، اشكال ندارد، ولي اگر داخل فضاي دهان شود، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.
*اگر روزه دار به قدري تشنه شود كه بترسد از تشنگي بميرد، ميتواند بهاندازهاي كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد، ولي روزه او باطل ميشود و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كاري كه روزه را باطل ميكند، خودداري نمايد و بعد هم قضاي آن روز را به جاي آورد.
*جويدن غذا براي بچه يا پرنده و چشيدن غذا و مانند اينها كه معمولاًبه حلق نميرسد، اگر چه اتفاقاً به حلق برسد، روزه را باطل نميكند. ولي اگر انسان از اول بداند كه به حلق ميرسد، چنانچه فرو رود، روزهاش باطل ميشود و بايد قضاي آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب است.
*انسان نميتواند براي ضعف روزه را بخورد، ولي اگر ضعف او به قدري استكه معمولاً نميشود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.
منبع:حوزه