۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۵ : ۲۱
چرا پیامبر(ص) را ابوالقاسم می گویند؟
یکی از نام هایی که پیامبر اکرم (ص) به آن خوانده می شوند ابوالقاسم است که به تعبیر خود حضرت (ص) رازی خاص در این نام نهفته است.
عقیق: پیامبر اکرم (ص) به القاب متعددی شهرت دارند که هیچ از آنها بی دلیل و فلسفه نیست و خود ایشان بر چرایی آنها تصریح دارند.
از امام حسن(ع) روایت است که فرمودند: «چند نفر يهودى خدمت رسول خدا(ص) رسيدند، اعلم و دانشمندترين آنها پرسيد: براى چه به محمد و احمد و ابوالقاسم و بشير و نذير و داعى ناميده شده ايد؟
نبى اكرم(ص) فرمودند: «اما به محمد به خاطر آن است كه در زمين محمود و ستوده مى باشم و اما به احمد به جهت آن است كه در آسمان محمود و ستوده هستم و اما به ابوالقاسم، براى اين است كه حقّ عزّ و جلّ در روز قيامت قسمت و سهم دوزخ را تقسيم نموده و از خلق اولين و آخرين آنان كه به من كفر ورزيده اند را سهم دو
زخ قرار مىدهد و قسمت و سهم بهشت را نيز تقسيم كرده آنان كه به من ايمان آورده و به نبوّتم اقرار نموده اند را در بهشت قرار مىدهد، و اما به داعى جهتش آن است كه من مردم را به دين پروردگارم عزّ و جلّ دعوت مىكنم و امّا به نذير جهتش آن است كه هر كس عصيان و نافرمانى مرا نمايد او را از آتش جهنم انذار كرده و مى ترسانم، و اما به بشير سرش آن است كه هر كس مرا اطاعت كند او را به بهشت بشارت مىدهم.»
همچنین، از امام صادق (ع) روایت است که فرمودند: «برخى از اهل قريش محضر رسول خدا(ص) عرضه داشتند: با اين كه شما آخر پيامبرى هستيد كه مبعوث شده و خاتم و پايان دهنده ايشان مى باشيد به چه چيز بر تمام سبقت گرفته و بر همه ايشان تفضيل و برترى داده شده ايد؟! حضرت (ص) فرمودند: به خاطر اين كه من اولين كسى بودم كه به ربوبيّت پروردگار جل جلاله اقرار نموده و وقتى از انبياء ميثاق گرفته شد و آنها را شاهد بر خودشان قرار دادند و سپس پروردگار فرمود: آيا من پروردگار شما نيستم؟ و همه انبياء گفتند: آرى.
من اولين نفر بودم كه جواب آرى را دادم، پس در اقرار به حقّ عزّ و جلّ من از همگان سبقت گرفتم.»
پی نوشت:
برگرفته از علل الشرائع، جلد یک
منبع: قدس
211008
از امام حسن(ع) روایت است که فرمودند: «چند نفر يهودى خدمت رسول خدا(ص) رسيدند، اعلم و دانشمندترين آنها پرسيد: براى چه به محمد و احمد و ابوالقاسم و بشير و نذير و داعى ناميده شده ايد؟
نبى اكرم(ص) فرمودند: «اما به محمد به خاطر آن است كه در زمين محمود و ستوده مى باشم و اما به احمد به جهت آن است كه در آسمان محمود و ستوده هستم و اما به ابوالقاسم، براى اين است كه حقّ عزّ و جلّ در روز قيامت قسمت و سهم دوزخ را تقسيم نموده و از خلق اولين و آخرين آنان كه به من كفر ورزيده اند را سهم دو
زخ قرار مىدهد و قسمت و سهم بهشت را نيز تقسيم كرده آنان كه به من ايمان آورده و به نبوّتم اقرار نموده اند را در بهشت قرار مىدهد، و اما به داعى جهتش آن است كه من مردم را به دين پروردگارم عزّ و جلّ دعوت مىكنم و امّا به نذير جهتش آن است كه هر كس عصيان و نافرمانى مرا نمايد او را از آتش جهنم انذار كرده و مى ترسانم، و اما به بشير سرش آن است كه هر كس مرا اطاعت كند او را به بهشت بشارت مىدهم.»همچنین، از امام صادق (ع) روایت است که فرمودند: «برخى از اهل قريش محضر رسول خدا(ص) عرضه داشتند: با اين كه شما آخر پيامبرى هستيد كه مبعوث شده و خاتم و پايان دهنده ايشان مى باشيد به چه چيز بر تمام سبقت گرفته و بر همه ايشان تفضيل و برترى داده شده ايد؟! حضرت (ص) فرمودند: به خاطر اين كه من اولين كسى بودم كه به ربوبيّت پروردگار جل جلاله اقرار نموده و وقتى از انبياء ميثاق گرفته شد و آنها را شاهد بر خودشان قرار دادند و سپس پروردگار فرمود: آيا من پروردگار شما نيستم؟ و همه انبياء گفتند: آرى.
من اولين نفر بودم كه جواب آرى را دادم، پس در اقرار به حقّ عزّ و جلّ من از همگان سبقت گرفتم.»
پی نوشت:
برگرفته از علل الشرائع، جلد یک
منبع: قدس
211008
گزارش خطا
