۰۸ مهر ۱۴۰۳ ۲۶ (ربیع الاول ۱۴۴۶ - ۰۴ : ۰۳
عقیق: توقیع، پاسخ پرسشها يا اطلاعيههايى است كه بهصورت كتبى از طرف امام براى آگاهى شيعيان فرستاده مىشده. چنانكه توقيعاتى از حضرت امام على النقى و امام حسن عسكرى، عليهماالسلام، نقل شده است، اما معمولا توقيع به نامههاى امام زمان، عجلاللَّهتعالىفرجه، گفته مىشود كه توسط چهارتن نايبان خاص ايشان در زمان غيبت صغرى بهدست شيعيان مىرسيده است. محتواى اين توقيعات يا جواب سؤالات خصوصى است يا تعليم احكام و رد شبهات مخالفان، يا تاييد و توثيق نواب اربعه و تكذيب مدعيان دروغين و تعيين تكاليف اجتماعى شيعيان در دوران نهانزيستى حضرت.
نگاهى گذرا به مجموع توقيعاتى كه از طرف امام
زمان(ع) براى شيعيان آمده، مىرساند كه امام كمال مراقبت و دلسوزى را
نسبت به دوستان و پيروان خود دارد، و به هدايت راهجويان و تربيت نفوس
وافشاگرى مدعيان كاذب نيابت علماً و عملاً قيام مىفرمايد، به طورى که
گرفتارانى كه صميمانه از او يارى طلبيدهاند، گشايش كار و حل مشكل خود را
ديدهاند و دانشطلبانى كه در معضلات علمى و دينى درماندهاند از
اشراقات و الهامات حضرتش روشن و هدايت شدهاند. علاوه بر اينها نهانبينى
و رازگويى و اخبار از غيب در بسيارى از توقيعات وجود دارد، كه موجب
اطمينان خاطر بيشتر براى مردم شده و مىفهمند كه چگونه امام با دانشى كه
از گنجينه علم الهى بارور شده است، بر ضماير اشراف دارد و قصد و نيت اشخاص
را مىداند، و از پسر يا دختر بودن مولود و روز مرگ افراد باخبر است و
پيشاپيش آن را اعلام مىفرمايد، و از حلال يا حرام بودن مالى كه به حضورش
تقديم شده خبر مىدهد و حرام آن را رد مىكند، و اگر تقديم كننده نام خود
را برخلاف بنويسد از دانش امام پنهان نمىماند و حقيقت به او يادآورى
مىشود. اينها همه اندكى از تجليات مقام ولايت است كه از آينه توقيعات
نمايان شده است.
پی نوشت: مهدی رکنی/ مجله موعود
منبع: وبلاگ منجی
211001
پی نوشت: مهدی رکنی/ مجله موعود
منبع: وبلاگ منجی
211001