*در عشقِ تو، نقطه‌ی شروعم امشب
سرمست از آیاتِ طلوعم امشب
چون چشمِ ستاره، چشم‌هایم خیس است
چون ماه، به حالت رکوعم امشب
*پایش که حرم رفت، زمین‌گیر نشد
قلبش که شد از عشق جوان، پیر نشد
هرچند تمام عمر، زُل زد به حرم،
از دیدنِ گنبدت دلش سیر نشد!
*هرچند هوایِ کربلا دارد دل
پرواز در این صحن و سَرا دارد دل
گاهی برود مشهد و گاهی هم قم...
انگار دو بام و یک هوا دارد دل
*راهِ سفرت غرقِ تبسُّم شده است
پیدا شده است...گاه هم گـــُم شده است
«ترسم نرسی به کعبه! ای اعرابی!»
حالا که دلت هوائــیِ قم شده است
« عارفه دهقانی»
منبع:دوهفته نامه الکترونیکی "باب الکریمه"
211005
