عقیق:«طوفان واژه‌ها» اولین کتابی بود که از حمیدرضا برقعی منتشر شد. او به سرعت جای خود را بین شعردوستان باز کرد. یادم هست هست تقریبا یکی دو ماه از انتشار آن مجموعه نگذشته بود که «بحر طویل» زیبایی که در آن مجموعه آمده بود را حفظ کردم: ‫‫«عصر این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بی دل آشفته شود حس، تو کجایی گل نرگس» این بحر طویل را اکثر جاها می خواندم.

طوری شده بود که خیلی از افرادی که این شعر عاشورایی را شنیده بودند آن را از حفظ کرده بودند. البته غزل‌های خوبی هم در آن مجموعه قابل توجه بود. پس از «طوفان واژه‌ها» کتاب «قبله مایل به تو» از برقعی چاپ شد. این کتاب با دو مقدمه جان‌دار اساتید شعر آیینی محمدعلی مجاهدی و علی موسوی گرمارودی منتشر شده است. قریحه سرشار برقعی در سرودن اشعار آیینی از او شاعری ممتاز ساخته است هرچند که او تنها 31 سال دارد ولی عمر برخی شعرهای او بیش از سن شاعر است. شاید بتوان گفت بیشترین توجه برقعی در این دفتر به مقوله سوگ و عشق باشد. غزل 21 این مجموعه شعر که ویژه حضرت علی اکبر(ع) سروده شده است دقت کنید:

«ناگهان قلب حرم وا شد و یک مرد جوان

مثل تیری که رها می شود از دست کمان

خسته از ماندن و آماده رفتن شده بود

بعد یک عمر رها از قفس تن شده بود

مست از کام پدر بود لبش سوخته بود

مست می آمد و رخساره بر افروخته بود

روح او از همه دل کنده به او دل بسته

بر تنش دست یدالله حمایل بسته

بی خود از خود به خدا با دل و جان می آمد

زیر شمشیر غمش رقص کنان می آمد

آمد آمد به تماشا بکشد دیدن را

معنی جمله در پوست نگنجیدن را

بی امان دور خدا مردم جوان می چرخید

زیر پایش همه کون و مکان می چرخید

بارها از دل شب یک تنه بیرون آمد

رفت از میسره از میمنه بیرون آمد

آن طرف محو تماشای علی حضرت ماه

گفت لا حول و لا قوه الا بالله»(قبله مایل به تو، صص: 68-64)

به هر روی حمیدرضا برقعی یکی از شاعران جوان قم است که شعرهایش مورد توجه مردم واقع شده است. با این که این شاعر جوان تنها سه مجموعه شعر خود را منتشر کرده ولی توجه مردم به اشعارش زیاد است. یکی از همین توجه ها را می توان اینگونه نوشت که مجموعه شعر «رقعه» از این شاعر اردیبهشت ماه امسال به چاپ رسید و در کمتر از دو ماه در تیرماه به چاپ چهارم رسید. در دنیای شعر معاصر توجه مردم به شعر کدام شاعر تا این حد بوده است؟ شاید بتوانیم دو سه نفر مثال بزنیم که البته یکی از آنان «حمیدرضا برقعی» است. بیراه نیست که این یادداشت را با سختی از استاد مجاهدی راجع به برقعی به پایان ببریم:

«به عقیده من راز موفقیت این شاعر جوان با اخلاص آیینی صرف نظر از باورهای زلال ولایی او، خصلت خودنقدی وی است که از او شاعری فروتن و خاکسار و در عین حال موفق ساخته است و شاکله شخصیتی وی به گونه ای است که دچار غرورهای کاذب شاعرفریب نمی گردد.»(قبله مایل به تو، صص: 12-11)

یادداشت: حسین قرایی

 منبع:فارس

211008